POLEMIKE ME XHEMATIN TEKFIR
Imam
Mukbil Bin Haadi al-Uadi’i (V.1422 H.)
U
perkthye nga arabishtje ne anglisht nga Abu Meriem Ismail Alarkon
Perktheu
nga anglishtja ne shqip Hamza Ibnfadl (Uran Kupi).
Korrektoi
: Abu Aminah al-Albani (Said Zekiri)
Burimi
: al-ibanaah.com
Boton
: Shtepia Botuese : “ التصفية و التربية“ ‘Attasfijatu Wa
Tterbijetu’
Rreth Librit: Ky eshte nje perkthim i nje liberthi te vogel titulluar:
“Hiuaar Ma’a Xhamaa’at at-Takfir” (Nje Debat Me Xhematin Tekfir). Nga Imam Mukbil Bin
Haadi al-Uadi’i, Allau e meshirofte ate. Burimi i ketij liberthi eshte
materjali i cili u gjend ne librin e Imam Mukbilit Faada’ih Wa Nasa’ih
(Fq. 168 – 186).
Ne
kete liberth Imam Mukbili refuzon konceptet e rreme te Xhematit Tekfir, grup i
cili eshte formuar ne Egjipt nga nje njeri i quajtur Shukri Musafa, grup i cili
me vone u perhap ne te gjitha vendet Muslimane. Besimi i tyre sillet rreth
asaj: te berit Muslimaneve mosbesimtare, keshtu Xhemati Tekfir, i bejne
udheheqesit mosbesimtare dhe aktivisht therrasin njerezit ne revolta kunder
qeverive Muslimane dhe atyre te cilet i ndihmojne ato. Edhe pse Mustafa u
ekzekutua ne vitin 1978, konceptet e rreme te grupit te tij akoma kane mundur
te futen ne zemrat e shume Muslamaneve sot.
Ky
liberth eshte posacerisht i rendesishem, perderisa ka te beje me besimin e
atyre te cilet kohet e fundit po therrasin ne rebelim, revolucion, terrorizem
dhe ato te cilet kerkojne te perhapin
destabilitet ne tokat Muslamane e gjithashtu ne mbare boten.
TRAKTATI
:
Te
gjitha falenderimet i takojne Allahut, dhe paqja dhe bekimet qofshin mbi
Profetin tone Muhammed صلى الله عليه و سلم , familjen e tij, Sahabet dhe ato
qe e pasojne. Deshoj se nuk ka zot tjeter qe meriton te adhurohet pervec
Allahut, vetem pa asnje shok. Dhe gjithashtu deshmoj se Muhammdei eshte rob dh
ei derguar i Allahut.
Duke
Vijuar:
Me
te vertete, ndarja e ummetit eshte konsideruar si nje nga shenjat e profetesise
ne ate cka Ebu Daudi ka transmetuar ne Sunenin e tij nga Muhammed Bin Amr Bin
Alkamah nga Ebu Salama nga Ebu Huraira رضى الله عنه i cili transmetoi se i Derguarii
Allahut صلى
الله عليه و سلم tha: “Cifutet u ndane ne shtatedhete e nje
grupe, dhe kristianet u ndane ne shtatedhejte e dy grupe. Dhe ky ummet do te
ndahet ne shtatedhejete e tre grupe.”
Dhe
eshte gjithashu e bazuar ne ate cka Ebu Daudi transmetoi ne Sunanin e tin nga
Muavia رضى
الله عنه , se i Derguari i Allahut صلى الله عليه و سلم tha: “Cifutet
u ndane ne shtatedhete e nje grupe...”
dhe ai vazhdoi duke e permenduer te njejtin hadith si me siper, por shtoi ne
hadith: “Te gjithe prejt tyre (grupeve) do te jene ne Zjarr
pervec nje grupi.” Mandej Muhammedi صلى الله
عليه و سلم u pyet cili ishte ai, keshtu qe ai u pergjigj: “Ato jane Xhemati (grupi i bashkuar).” Mandej ai tha: “Me te vertete, do te vije
nje popull deshirat e te cilit do te levizin nder to si (semundja e) qenit te
terbuar (sh.p me terbim) leviz neper viktimen e tij.”
Kjo
do te thote se deshirat do te levizin ne venat e tyre ashtu si qeni kur e
kafshon viktimen e tij derisa semundja (terbimi) hyn ne kete person dhe leviz
neper gjymtyret e tij. Kjo gjithashtu eshte konsideruar si nje nga shenjat e
profetesise.
Nje
shenje e trete eshte gjetur ne transmetimin e dy Permbledhjeve te Sahiheve nga
Abu Said al-Khudri, Ali Bin Abi Talib dhe nje grup Sahabesh me Imam Muslimin
duke transmetuar dhjete hadithe rreth kesaj ne Sahihun e tij, Librin e Zekatit,
Kapitulli i Kundershtimit te Khawarixheve se Profeti صلى الله عليه و سلم tha: “Ato
me te vertete do te dalin jashte fese ashtu si shigjeta del prej harkut. Ju do
te shikoni poshte ne namazin tuaj duke e karahasuar me namazin e tyre, dhe ne
agjerimin tuaj kur ta krahasoni me agjerimin e tyre.”
Gjithashtu,
eshte transmetuar ne rruge te vertete ne Musnedin e Imam Ahmedit nga
transmetimi i Ebu Ummamah dhe Abdullah Bin Abi Aufaa, me nje kuptim te ngjashem
se Profeti صلى
الله عليه و سلم tha rreth Khauarixheve: “Ato jane qente e
banoreve te Zjarrit.” Profeti صلى الله
عليه و سلم i pershkroi ato si njerez te cilet do te vrisnin besimtaret e
ne te njejten kohe duke lene rehat adhuruesit e idhujve (mosbesimtaret).
Dhe
kjo me te vertet ngjau, nje here nje cifut kaloi prane tyre, dhe ato thane: “Ai
eshte nen mbrojtejen e Profetit tuaj”, dhe keshtu e lane ate. Mandej kur
Abdullah Bin Khibaab Bin al-Arat kaloi prane tyre, ato thane: “Na trego neve
nje hadith nga babai yt.” Keshtu ai i u tregoi atyre nje hadith, i cili
paralajmeronte kunder turbullirave dhe kunder derdhjes se gjakut te
Muslimaneve. Keshtu ato e vrane ate dhe ia cane barkun robereshes se tij
shtatzene.
Dhe
ka shume ndodhi te tjera te ngjashme me kete transmetuar rreth tyre. Ne fakt po
te lexoni historine, do te shikoni se si ato zhvilluan lufte kunder Muslimaneve
e ne te njejten kohe i lane mosbesimatret rehat. Dhe do te shikoni se ato ishin
perkrahesit me te medhnj te armiqve te Islamit. Keshtu p.sh mund te kete qene
nje lufte e cila eshte zhvilluar midis Muslimaneve dhe mosbesimtareve, por kur
Khauarixhet do te dilnin Muslimanet ishin te detyruar te largoheshin me qellim
qe te mbronin veten e tyre nga Khauarixhet.
Bidati
i Khauarixheve eshte konsideruar si bidati i pare i cili eshte njiohur (ka
ndodhur) ne Islam. Ky ndodhi kur
Dhul-Khuuaisirah shkoi tek Profeti صلى الله عليه و سلم kur ai ishte duke ndare placken e
luftes ne betejen e Hunainit, dhe i tha atij: “Ji i drejte (ne ndarjen e
plackes), o Muhammed!” Keshtu Profeti صلى الله عليه و سلم iu pergjigj: “Mjere
per ty! Dhe kush do te jete i drejte ne qofte se nuk jam une?” Atehere njeri ng Sahabet tha: “Me lejo ti’a heq qafen o
i Derguar i Allahut!” Profeti صلى الله عليه و سلم tha: “Me
te vertete, do te dalin nga shpina e ketij njeriu nje popull rreth te cilit ju
do te shikoni poshte ne namazet tuaja kur t’i krahasoni me namazet e tyre, dhe
agjerimit tuaj kur ti krahasoni me agjerimet e tyre. Ato do te dalin jashte nga
Feja ashtu sic del shigjeta nga harku.”
Kjo
do te thote se ne qofte se do te gjuanim nje dre apo nje gomar te eger,
atehere, ndonjehere per shkak te fortesisie se harkut apo shpejtesise se
shigjetes, goditja do te tejshponte neprmjet
nishanin ne te cilin ju po gjuani, dhe do te dale jashte pa asnje gjurme
te gjakut ne shigjete...1
Khauarixhet
fillimisht u perhapen gjate Khalifatit te Ali ibn Abi Talibit (ra). Ai nuk i
ngacmoi ato derisa ato vrane Abdullah ibn Khibaab-in dhe bene plackitje neper
rruge. Aliu dhe grupi i tij u frikesuan se ato mund te ingranoheshin ne anen e
Muavise dhe grupit te tij, dhe keshtu qe Khauarixhet do te mund te ktheheshin
kunder familjes se Aliut,grupit te tij dhe ti abuzonin ato. Nga conceptet dhe
dyshimet e tyre te devijuara ishin se ato thoshin: “Asnje nuk ka te drejte te
sundoje pervec Allahut, megjithate ti, Ali qeverisi njerezit!” Keshtu ai
urdheroi qe ti bien nje mus-haf perpara dhe mandej ai filloi ti bjere
(mus-hafit) ne shkop, duke thene: “Sundo mus-haf,
sundoi njerezit!” Keshtu ato thane: “O udheheqes i besimtareve!
Ai
(mushafi) eshte vetem nga letra, boja dhe kapaket, keshtu perse je duke bere
keshtu?” Ai tha: “Keto njerez duan Librin (Kur’anin) dhe Sunnetin ti
sundoje ato, sidoqofte ato qe sundojne me Kur’an dhe Sunnet, nuk jane asgje
tjeter vecse njerez qe e kuptojne Fene.”
Mamdej
Ali ibn Abi Talibit (ra): “Me te vertete Allahu ka lejuar dy njerez te drejte
nga mesi i juaj te gjykojne ne rast kur nje person ne gjendje te Iharmit vret
nje kafshe gjahu.2 Dhe po ashtu ne rasitn e
nje gruaje me te shoqin e saj, Allahu thote:
وإن
خفتم شقاق بينهما فابعثوا حكما من أهله وحكما من أهلها إن يريدا إصلاحا يوفق الله
بينهما إن الله كان عليما خبيرا
“Ne qofte se keni
frike keni frike se prishen mardheniet mes atyre te dyve (dy bashkeshorteve),
caktoni dy gjykates, nje nga familja e tij dhe nje nga familja e saj – ne qofte
se ato te dy deshirojne pajtimin. Allahu do ta beje te mundur pajtimin e tyre.” [An-Nisa : 35]
Ai
(ra) tha: “Keshtu ceshtja e (derdhjes se) gjakut te Muslimanit eshte problem me
i madh se sa grindjet midis burrit e gruas, dhe me e madhe se sa ceshtja e
gjahut.”
Atehere
ai dersgoi Abdullah ibn Abbas (ra) te debatonte ma to. Keshtu kur Abdulah ibn
Abbas shkoi te ato njeri prtej tyre tha: “Mos debatoni me te sepse ai eshte nje
nga ato rreth te cileve Allahu thote:
بل هم قوم
خصمون
“Por ato vertete
jane popull ngaterrestar”
[Ez-Zukhruf : 58] Te tjeret thane: “Ne do te debatojme me te.”
Keshtu
qe ato dabatuan me Abdullah ibn Abbasin dhe shume prej tyre u terhoqen (nga
idete e tyre te rreme) nga fakti se ato nuk kishin dije.
Dhe
ne qofte se lexoni historine, nga filimi i saj deri ne fund, do te shikoni se
ato jane njerez kaq te perkushtuar dhe fanatike per Fene mbi injorance deri ne
ate pike qe ndoshta madje njeri nga te
rinjte prej tyre mund te munde nje ushtri te tere.
Nje
here nje ushtri e perbere nga dy mije vete shkuan tek ato nderkohe qe ato
perbeheshin vetem nga dyzet vete. Keshtu dy mije ushtaret u detyruan te iknin
te mundur, saqe njeri prej tyre tha rreth kesaj njarje:
“Dy mije nga Persia meqe ti po thua
dhe ato u detyruan te iknin pikerisht
nga dyzet”
Muslimanet
kishin vuajtur nga Khauarixhet per nje kohe te gjate, dhe me vone atyre
(Khauarixhet) u erdhi fundi. Megjithate, me vone disa u kthyen per te pranuar
idete e tyre. Dhe ato jane konsideruar te jene njerezit me injorante ne lidhje
me Fene e Allahut.
Ahlus-Suneti
jane ne rrugen e mesme midis dy ekstreneve, (1) Khauarixhet dhe Mu’tazilite dhe
(2) Murrxhi’at, sic Allahu thote:
وكذلك جعلناكم أمة
وسطا
“Keshtu pra,Ne ju
kemi bere juve komb te drejte.”
[Al-Bakarah : 143]
Khauarixhet
dhe Mu’tazilet kane shkuar ne ekstreme persa i perket zbatimit te ndeshkimit te
Allahut, nderkohe qe Murrxhi’at e marrin shume lehte ndeshkimin e Allahut dhe
shkojne ne ekstremin e Irxhas. Ata sollen pas perseri idete e gabuara te
cilat ishin perdorur ne te shkuaren. Sic eshte perdorimi nga ana e tyre i
fjales se Allahut:
إن الحكم إلا لله “Me
te vertete, gjykimi i takon vetem Allahut.” [Jusuf : 40] si prove per theniet e tyre, mandej Ali ibn
Abi Talib i refuzoi ato (per kete), sic
e permendem me lart.
Umar
bin Abdul-Aziz gjithashtu i kerkoi ato me qellim qe te debatonte me to, dhe ai ishte i afte ti heshte ato me
argumentet e tij. Ai u tha atyre: “Do te shikojme ne qofte se e verteta eshte
me juve, do te shohim perseri ne besimet tona. Por ne qofte se e verteta eshte
me mua, atehere ju duhet te pranoni cka njerezit pranuan.” Keshtu ai debatoi,
dhe i kundershtoi ato deri ne ate pike qe ato nuk ishin ne gjendje te
pergjigjeshin. Atehere ato i thane atij: “Perse nuk i shan paraardhesit tuaj
tirane kur je ne minber ne diten e Xhumuase?” Keshtu Umari iu tha atyre: “Sa
here e keni share Faraonin ne jeten tuaj?” Ai ua tha kete Khauarixheve, te
cilet u pergjigjen: “Kurre.” Keshtu ai tha: “Keshtu ju jeni duke me kerkuar mua
te mallkoj paraardhesit e mij te cilet gabuan dhe mekatuan kur jam ne minber
ndersa ju nuk mallkoni Faraonin i cili tha: فقال أنا ربكم
الأعلى “Une jam zoti juaj, me i larti?!”3
Gjithashtu
nga idete e tyre te gabuara, eshte se ato perdorin si prove fjalen e Allahut :
ومن
يعص الله ورسوله فإن له نار جهنم خالدين فيها أبدا
“Dhe cilido nuk i bindet Allahu dhe te
Derguarit te Tij, atehere me te vertete, per ato eshte Zjarri i Xhehennemit, ku
ai do te mbetet pergjithmone.” [Surah Nisaa:
14]
Ky
ajet fisnik i adresohet dikuj i cili mosbindjen tek Allahu e gjykon te jete e
ligjshme. Keshtu ai e quan te lejueshme per te vrare nje person i cili eshte i
ndaluar (haram) per te ta vrase, per shembull, ose ai e quan kurverine te
lejueshem (hallall). Nje person i tille, ne kete rast, eshte mosbesimtar. Por
ne rastin kur ai nuk i gjykon keto vepra te lejueshme, atehere dijetaret kane
percaktuar pjesen e pakryer ne keto tekste, e cila eshte “ne qofte se ai e
gjykon te lejueshme” Ato kane percaktuar kete moskryerje (te vepres) duke u
munduar te bejne harmonizim te (te
gjitha) teksteve, e tille si fjala e Allahut:
إن الله لا يغفر أن
يشرك به ويغفر ما دون ذلك لمن يشاء ومن يشرك بالله فقد افترى إثما عظيما
“S'ka dyshim se Allahu nuk fale (mëkatin) t'i përshkruhet Atij shok
(idhujtarine), e përpos këtij (mëkati) i fale kujt do.” [An-Nisaa : 48]
Dhe fjalet e Tij:
قل
يا عبادي الذين أسرفوا على أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إن الله يغفر الذنوب
جميعا إنه هو الغفور الرحيم
“Thuaj: O robet e Mi qe keni tejkaluar caqet kunder vetvetes (duke kryer
ligesi e gjynahe)! Mos i humbni shpresat tek Meshira e Allahut, vertet qe
Allahu i fal te gjitha gjynahet. Vertet qe eshte Ai gjithnje Falesi i Madh
Meshireploti.”
[Ez-Zumer : 53]
Keshtu me qellim per te krijuar nje harmini midis
teksteve, dijetaret kane kombinuar tekstet e permendura me pare. Khauarixhet
perdorin vetem hadithin dhe ajetin qe ka te beje me kercenimin ndaj ndeshkimit
te Allahut, ndersa braktisin hadithin dhe ajetin i cili merret me shpresen per
faljen e Tij. Ato gjithashtu perorin si prove thenien e Allahut:
ومن
يقتل مؤمنا متعمدا فجزاؤه جهنم خالدا فيها وغضب الله عليه ولعنه وأعد له عذابا
عظيما
“Dhe kush e vret nje besimtar qellimisht, shperblimi i tij eshte
Xhehennemi, ku do te banojne ne te pergjithmone. Dhe Zemerimi dh Mallkimi i
Allahut eshte mbi te, dhe per te eshte pergaditur ndeshkim i madh.” [An-Nisaa : 93]
Fjala khuluud bart kuptimin e te banuarit
perjetesisht diku, por mund te kuptohet gjithashtu te qendruarit diku per nje
kohe shume te gjate (dhe jo perhere), sic eshte thene ne “Al-Kaamoos”.
Dijetaret kane vendosur pjesen e pakryer (te lene jashte) te jete: “ne qofte se personi e lejon ate” ose “ne qofte se ai e gjykon te lejueshme.” Kjo eshte e bazuar ne proven e meposhteme: Al-Buhari dhe
Muslimi transmetuan ne permbledhjet e Sahiheve te tyre nga Ebu Bekri (ra) se ai
tha: “Kur dy Muslimane i kundervihen njerit – tjetrit me shpata
(jashte millit), ai i cili vret dhe ai i cili vritet te dy do te jene ne
Xhehennem.” Al-Buhari tha ne Sahihun e tij ne
Librin per Besimin: “Keshtu qe Allahu i quajti ato Muslimane.”
E
njejta gje mund te thuhet rreth fjaleve te Allahut:
وإن طائفتان
من المؤمنين اقتتلوا فأصلحوا بينهما فإن بغت إحداهما على الأخرى فقاتلوا التي تبغي
حتى تفيء إلى أمر الله فإن فاءت فأصلحوا بينهما بالعدل وأقسطوا إن الله يحب
المقسطين
“Dhe ne qofte se dy
pale ngamesi i besimtareve bien ne lufte, atehere beni paqe midist tyre. Por ne
qofte se njera prej tyre ngre krye kunder tjetres, atehere luftoni te gjithe ju
ate pale qe ngre krye, deri sa te veprojeneperputhje me Urdherin e Allahut.” [Al-Huxhuraat : 9]
Keshtu
pavaresisht nga kjo Allahu i quajti ato besimtare.
Nje
tjeter prove qe ato perdorin eshte hadithi i transmetuar nga Ebu Hureira (ra)
ne te cilin Profeti (saes) tha: “Nje kurvar (njeriu qe ben
kurveri) ndesra eshte besimtar, ben kurveri nuk eshte besimtar ne ate moment
kur ben kurveri. Dhe nje hajdut ndesra eshte besimtar, nuk eshte besimatar ne
momentin qe vjedh...”
Dijetaret
e shpjegojne kete hadith ne kuptimin qe: Imani (Besimi) eshte ngritur nga ai
ashtu sic ngrihet hija, megjithate bazat e imanit mbeten me ate. Prova per kete
eshte hadithi i transmetuar nga Al-Buhari dhe Muslimi ne permbledhjet e
Sahiheve te tyre nen autoritetin e Abu Dharr
al-Ghafaarii-t (ra) i cili transmetoi se Profeti (saws) tha: “Kushdo i cili deshmon se nuk meriton zot tjeter te adhurohet pervec
Allahut dhe se Muhammedi (saws) eshte Pejgamber i Allahut nuk do te hyje ne
Xhehennem.” Abu Dharri (ra) tha: “Edhe pse ai
mundet te kurveroje apo te vjedhe, O i Derguari i Allahut?” Ai (saws) tha:
“Edhe ne qofte se ai
kurveron dhe vjedh.” Abu Dharri (ra) tha:
“Edhe pse ai mundet te kurveroje apo te vjedhe, O i Derguari i Allahut?” Ai (saws) tha: ““Edhe
ne qofte se ai kurveron dhe vjedh dhe pin alkohool dhe inatos Abu Dharrin!” Abu Dharri e transmetonte kete hadith duke perfshire ne
fund te tij “dhe inatos Abu Dharrin!”
Ky
hadith gjithashtu mund te gjindet jashte permbledhjeve te Sahiheve, me nje
formulim te ngjashem nga Abu ad-Dardaa
(ra).
Ne
nuk po u japim zemer njerezve te kryejne gjynahe. Me mire ne jemi duke
permendur combinimin dhe harmonizimin e teksteve te bere nga dijetaret – ato te
cilet kane baze te forte ne Islam. Khauarixhet kane harruar te gjitha rreth
faljen dhe ndjesen e mekateve. Po referohem tek falja e mekateve nga Allahu. Allahu e ke pershkruar Veten te jete Ai qe
Fal – Shume ne ajete te ndryshme, te tille si:
وما
أصابكم من مصيبة فبما كسبت أيديكم ويعفو عن كثير
“Dhe cfaredo
fatkeqesie qe ju bie, ajo eshte vecse cfare vete duart tuaja kane fituar. Dhe
Ai eshte qe fal shume.” [Ash-Shuraa
: 30]
Jane
disa gjera qe Khauarixhet i kane braktisur, sic eshte Ndermjetesimi.
At-Tirmidhi transmeton ne Xhami-un e tij me zinzhir nga Abbas bin
Abdul-Adhiim al-Anbarii nga Abdur-Razaak nga Mu’amar nga Thabit nga Enesi (ra)
i cili transmetoi se Profeti (saws) tha: “Ndermjetesimi im
eshte per ato midis ummetit tim te cilet kane bere mekate te medha.”
Keshtu
falje dhe meshira e Allahut eshte e gjere. Sidoqofte, keto individe
(Khauarixhet) i shtrengojne njerezit dhe shkaktojne qe ato te humbin shpresat
nga meshira e Allahut. Profeti (saws) tha rreth Ndermejtesimit: “A mendoni se (Ndermjetsimi) eshte per besimtaret apo per mekataret e
njollosur?” Keshtu ai (saws) u pergjigj: “Eshte per mekataret e njollosur.” [Transmeohet
nga ibn Maajah]
Nje tjeter nga provat e dyshimte te ngritura nga ato eshte
theniet e Allahut:
وإن
الشياطين ليوحون إلى أوليائهم ليجادلوكم وإن أطعتموهم إنكم لمشركون
“Dhe vertet qe
shejtanet i frymezojne miqte e tyre nga mesi i njerezve qe t’ju kundershtojne
juve (rreth berjes se haramit hallall), dhe po tiu bindeshit atyre, atehere do
te ishit Mushrike (mosbesimtare).”
[Al-An’aam : 121]
Keshtu
ne qofte se ju i beindeni shejtanit duke bere te lejueshme (hallall) ate cka
Allahu e ka bere te ndaluar (haram) apo te beni te ndaluar (haram) ate cka
Allahu e ka bere te lejueshme (hallall), dhe me vendosmeri e besoni kete,
atehere do te jeni mushrik (politeist nje nga ato qe i shoqerojne shoke
Allahut). Dhe ne qeofte se nuk eshte keshtu, atehere Shirku ndahet ne dy
kategori: Shirku i Vogel dhe Shirku i Madh. Prove oer kete eshte se eshte
transmetuar nga Kutailah (ra) se cifutet erdhen tek Profeti (saws) dhe thane:
“Ju (Muslimanet) beni Shirk dhe i beni shoke (Allahut). Ju thoni: ‘Si te doje
Allahu dhe si te doje Muhammedi’ dhe thoni: ‘Per Ka’aben,’” Keshtu Profeti
(saws) u tha Shokeve te tij: “Kur te betoheni, thoni:
Pasha Zotin e Ka’abes.’ Dhe thoni: ‘Cfaredo te doje Allahu, pastaj Muhammedi.’”
Kjo
eshte prova qe Shirku ndahet ne dy kategori. Njelloj hipokrizia gjithashtu
ndahet ne dy kategori: Hipokrizia e Madhe dhe Hipokrizia e Vogel.
Ilaci
me i mire per to eshte kerkimi i dijes. Ndersa per ndonjerin prej tyre i cili
vazhdon te jete injorant dhe duke mos ditur asgje nga gjuha Arabe, atehere ai
do te thote: “Ne jemi njerez dhe Sahabet jane (gjithashtu) njerez”, atehere po,
ju jenji njerez dhe Sahabet jane njerez gjithashtu. Magjithate, diferenca midis
dhe Sahabeve eshte si qielli me token.
Profeti
(saws) tha: “Shenjat e hipokritit jane tre: Kur flet genjen, kur
premton e thyen ate, dhe kur i besohet tradheton.” [Eshte rene dakord
per kete dhe transmetohet nga Ebu Hureira (ra)]
Dhe
ne nje hadith te Abdullah bin Amr ibn al-Aas, Profeti (saws) tha: “Jane keter tipare prej te cilave cilido i posedon (ekzistojnene kete
njeri) eshte hipokrit i paster. Dhe cilido ka nje nga keto tipare, ai ka ne
vete nje nga karakteristikat e hipokriteve deri sa ai ta braktise ate: Kur flet
genjen, kur ben nje marveshje e thyen ate, kur debaton e tejkalon (shkel), dhe
kur i besohet tradheton.”
Keshtu
a mund te themi ndershmerisht se nje person i cili i posedon tre tipare te
kosiderohet hipokrit dhe ta llogarisim jashte Islamit?? Prandaj hipokrizia
eshte ndare ne dy kategori: Hipokrizia e Madhe e cila eshte kur nje person
manifeston Islamin nga jashte, por mban mosbesimin nga brenda, sic ishte rasti
me Abdullah bin Ubej dhe te tjeret si ai; dhe Hipokriia e Vogel, e cila eshte
hipokrizia ne vepra, rreth se ciles Hasan al-Basri (ra) tha: “Askush nuk ndihet rehat nga ajo pervec se hipokriti.”
Keshtu
kur keto individe e lane dijen deh mesimin, dhe filluan te shajne dijetaret,
duke then gjera te tilla si: “Ai njeri eshte agjent i qeverise”, “Ai njeri nuk
din asgje”, “Ai njeri
eshte
injorant”, dhe “Ai njeri nuk din asgje rreth hadithit” – kur filluan ti thone
keto gjera, ato u privuan nga shume te mira.
Kush
eshte ai njeri te cilet Xhemati at-Tekfir e gjuajne? Ato gjuajne ne ato
individe te cilet kane entuziazem dhe i perkushtohen Fese se tyre duke u bazuar
ne injorance. Themeluesi i Xhamatit at-Tekfir, i cili eshte dukur keto kohet e
fundit, ishte Shukri Mustafa al-Misri, i cili ishte pjese e Muslimaneve te
Falimantuar (Ikhuan-ul-Muslimin). Mandej ai perjetoi sprova te medha ne burg
dhe ishte thekur gjate me nje grup individesh. Qeverite (e asaj kohe) u
perpoqen shume te percanin Muslimanet. Keshtu ky grup do ta therriste veten e
tyre Xhamaa’at-ul-Hixhra (Grupi i Vecuar). Ky Shukri Mustafa kishte ca dije dhe
do te kundershtonte fakultetin e Azherit po te debadonte me to, por Azheristet
do te ishin te frikesuar per shkak te dy arsyeve:
E para: E gjithe sa ato mund te ofronin ishte nje pjese e
pamjaftueshme e dijes se Hadithit dhe dijes se Kur’anit dhe Sunnetit. Keshtu qe
ato ishin te forte ose ne dijen e Gramatikes ose ne dijen rreth Fik’hut.
E dyta: Ato u frikesuan se ne qofte se e mundnin ate, ai dhe
grupi i tij (Xhemati) do te shkonin tek ato ti vrisnin naten.
Si
rezulatat i kesaj, grupi u shtua dhe u perhap. Keshtu grupi u krijua ne Burgun
e Xhamal Abdun-Nasir dhe mandej u perhap ne Sudan dhe ne Vendat e Shenjta
(Mekka dhe Medine), pa rene ne sy, dhe ne Jemen, haptazi. Xhemati Ansaa’r-us-Sunnah
u ngrit kunder tyre ne Sudan pasi ne thame se ishin disa individe nga Xhemaa’t
at-Takfir midis tyre. Keshtu ato u frikesuan se njerezit do te degjonin kete
fjalim dhe si pasoje nuk do ti perkrahnin ato kurre.
Une
debatova kunder tyre ne shtepine e Faizal ar-Rashidi. Dhe udhetova nga Medinah
ne Xhiddah me qellim per te debatuar me to. Ato erdhen perseri me mua ne shtepine time dhe une ua vura ne
dispozicion biblioteken time atyre keshtu ndoshta ato mund te mesonin dicka.
Ndodhej nje vella midis tyre i cili quhej Mustafa. Keshtu une i thashe atij: “A
ngeli dicka o Mustafa?” Ai u pergjigj: “Ka ngelur.” Mustafa ishte burgosur dhe ne e pame ate ne
burg. Ato donin te instalonin nje TV ne burgun e Medines. Keshtu, Mustafa shkoi
vete tek ato dhe ju tha: “Pasha Allahun, do tjua shkul syte! Doni qe une ti
kaperdij poshte gjynahet nderkohe qe une jam ketu?” Keshtu qe ato nuk munden ta
instalonin ate. Dhe ai ishte nga vellezerit Sudaneze.
Keshtu,
Xhemati Ansaa’r-us-Sunnah u preken per ate cka une thashe – se ato kishin disa
pasues te Xhematit at-Tekfir brenda grupit te tyre. Por une nuk merzitem nese
atyre u
dhembi
nga kjo, se edhe daua (thirrja) e tyre u kthye ne nje thirrje lypsaresh – ato u
lypin njerezve per kontribute dhe mandej ndertojne mesxhide (xhami) per
Sufinjte!
Xhemati at-Tekfir u perhapen deri sa na
arriten neve ketu ne Jemen, dhe ne shkuam te debatojme me to ne adh-Dhajakii.
Keshtu ato na thane neve: “Ne nuk do te falemi pas jush pasi qe ne ju
konsiderojme juve te jeni mosbesimtare.” Keshtu ne thame: “Sa per neve, atehere
ne mund te falemi pas jush, pasi qe ne (vetem) ju konsiderojme juve te jeni
bidatxhinj, dhe eshte e lejueshme te falesh pas nje bidatxhiu.” Keshtu qe ato
na prine neve namaz. Mandej ato filluan te debastojne me ne ate mexhlis
(mbledhje) dhe ne raste te tjera. Njeri nga ato perdori si prove fjalen e
Allahut:
لا
يسمعون حسيسها وهم في ما اشتهت أنفسهم خالدون لا يحزنهم الفزع الأكبر وتتلقاهم
الملائكة هذا يومكم الذي كنتم توعدون
“Pastaj ata, peshoja (e puneve te mira) e te
cileve eshte e rende, tamam keta jane te fituarit. Ndersa ata, peshoja (e
puneve te mira) e te cileve eshte e lehte, mu keta jane qe humbin veten e tyre,
ne Xhehennem do te banojne.”
[Al-Mu’minun : 102-103]
Dhe
ai tha: “Na lejoni tju pyesim juve: Ato njerez te cilet ti po thua se do te
nxirren nga Xhehennemi, a jane nga ato peshoja e te cileve do te jete e rende
apo nga ato peshoja e te cileve do te jete e lehte?” Kjo ceshtje eshte e lehte,
per kete jane shume hadithe te cilet shprehin se pasuesit e Tewhidit do te
dalin nga Xhehennemi, i tilli si ai qe eshte transmetuar nga Enesi, Abu Sa’id
al-Khudrii, Abu Hureira dhe nje grup nga mesi i Sahabeve.
Keshtu
qe pyetja ngelet: A jane peshojet e atyre te renda me nje peshe e cila e cila
nuk do te jete e mjaftueshme per to te hyjne ne Xhennet qysh ne fillim, apo a
jane ato (peshojet) te lehta me nje peshe te tille qe te pengonin ato te hynin
ne Xhennet qysh ne fillim? Keshtu ekzistojne shume hadithe qe jane transmetuar
rreth muuahidiin-eve (pasuesve te Twehidit) te cilet do te nxirren nga
Xhehennemi.
Ne
nuk jemi duke debatuar ketu ne interes te njerezve te cilet kundershtojne te
verteten. Ai i cili eshte mosbesimtar eshte ai i cili Allahu dhe Pejgamberi i
Tij (saws) kane vleresuar te jene mosbesimtare, te tillet si ato qe bejne te
lejueshme (hallall) ate cka Allahu ka ndaluar, nderkohe qe ai nuk eshte (1)
injorant, (2) nuk e ka bere ate nga forca (zori), (3) nuk e ka bere ate duke u
bazuar ne ta’uiil (shtremberim te teksteve). Ne qofte se ai nuk i ka
keto (tre kushte), atehere me te vertete ai ke kryer mosbesim. Allahu ne Librin
e Tij Fisnik thote:
ولا تجادل
عن الذين يختانون أنفسهم إن الله لا يحب من كان خوانا أثيما
“Dhe mos sill prova
ne mbrojtje te atyre te cillet mashtrojne vetveten.” [An-Nisa’ : 107]
Keshtu
ne nuk po argumentojme ne interes te njerezve te cilet kundershtojne te
verteten, me sakte shprehjen, te cilet ato e kane marre si baze per te cilesuar
Muslimanet si mosbesimtare. Kjo eshte nje shprehje e refuzuar, e cila eshte: “Kushdo qe nuk e gjykon nje mosbesimater te jete mosbesimtar, atehere ai
vete eshte mosbesimtar.” Keshtu
ju dhe ai debatoni rreth nje sunduesi te cilin e kundershtoni. Kushti per
sunduesit ne kete aspekt eshte si ai (kushti) i individeve ne mes te
bashkesise. Per sa i perket atij i cilii ka kaluar kufinjte ne mosbesim, ne nuk
flasim ne interes te tij. Por per ate i cili nuk i ka kaluar kufinjte ne
mosbesim, Profeti (saws) tha: “Cilido i cili i thote
vellaut te tij: ‘ O mosbesimtar’, eshte ose ashtu sic thote ai, ose noe qofte
se jo, atehere (akuza) bien pas tek ai.”
Keshtu
ky rregull (parim) te cilet ato kane marre si baze per t’u justifikuar duke i
shpallur Muslimanet mosbesimtare eshte: “Kushdo qe nuk e
gjykon nje mosbesimater te jete mosbesimtar, atehere ai vete eshte
mosbesimtar.” O ju individe injorante dhe mendje –
shkrete, me mire, O ju vegla te perdorur per te sulmuar Islamin! Ju duhet te
kuptoni qe ku rregull (parim) zbatohet per mosbesimtarin, per te cilet
unanimishte eshte vendosur se ai eshte mosbesimtar, te tille si Jehudet,
Kristianet, per te cilet Allahu i shpalli mosbesimtare ne Librin e Tij. Sa per
ceshtje e atij te cilit braktis namazin – eshte ai mosbesimtar apo jo? Rregulli
(parimi) “Kushdo qe nuk e gjykon nje mosbesimater te jete
mosbesimtar, atehere ai vete eshte mosbesimtar.” Nuk mund te perdoret persa i perket ketij personi. Kjo
eshte edhe pse ne (personalisht) mbajme poziten se ai i cili e braktis namazin
konsiderohet mosbesimtar, pa marre para syshe se ai i braktis ate per shkak te
pertacise apo te moskujdesise, duke u bazuar ne hadithin: “Nuk
eshte asgje qe gjendet midis robit dhe mosbesimit apo politeizmit, pervec se
namazit.”
Keshtu
ai i cili keto Tefiret gjuajne jane ato indivite te cilet kane shume perkushtim
ne Fe bazuar ne injorance. Une i ftova te gjithe ato – Egjiptjanet, Sudanezet,
Jemenitet, Kuvaitjanet dhe Algjerianet midis tyre te sjellin nje dijetar midis
rradheve te tyre! Kerkojme mrojteje tek Allahu nga cdo dijetar i cili
dakortohet me dauan (thirrjen) tuaj, per kete ai do te ishte nje nga qente e
Xhehennemit ne Diten e Gjykimit, dhe ai do te dilte nga Feja ashti sic del
shigjeta nga harku.
Keshtu
shoaeria Jemenite duhet te hapi syte (ruhet) nga juve dhe duhet te
paralajmerojne kunder jush, sepse ato jane te cilet Profeti (saws) i lavderoi ne fjalen e tij: “Imaani eshte
Jemeni, dhe urtesia eshte Jemeni.” Dhe Profeti (saws) ne informoi neve se
Jemenitet kane me te butat dhe me te embla zemra.
Keshtu
jam i cuditur ne ate se si deklarojne mosbesim mbi thirresat e Allahut, dhe se
si ato i gjykojne Muslimanet te jene mosbesimatare dhe ne ate se si ato mund te
sherbejne si vegla per qeverite per te penguar levizjen e Dauas (thirrjes), kur
Zoti i Madh thote ne Librin e Tij:
وما
اختلفتم فيه من شيء فحكمه إلى الله
“Dhe ne cfaredo qe
te ndryshoni (haheni), gjykimi per te eshte tek Allahu.” [Ash-Shura : 10]
فإن تنازعتم
في شيء فردوه إلى الله والرسول إن كنتم تؤمنون بالله واليوم الآخر ذلك خير وأحسن
تأويلا
“Dhe nese keni
mosvarveshje per ndonje gje mes jush, drejtohuni Allahut dhe te Derguarit, nese
me te vertete besoni ne Allahun dhe Diten e Fundit.” [An-Nisa’ : 59]
Nje
shembull i injorances dhe devijimit te tyre se tyre eshte ate cfare me thane
mua ndersa ishim ne nje mexhlis (takim) ne Medine: “Abu Zaid as-Sudani eshte
mosbesimtar.” Keshtu ne thame: “Pse?” Ato thane: “Sepse ai kerkon gjykim nga
Taguti (zotat e rreme).” Ne thame: “Cila eshte prova juaj?” Ato thane: “Thenia
e Allahut:
ألم تر إلى الذين
يزعمون أنهم آمنوا بما أنزل إليك وما أنزل من قبلك يريدون أن يتحاكموا إلى الطاغوت
وقد أمروا أن يكفروا به ويريد الشيطان أن يضلهم ضلالا بعيدا
‘A i ke pare ato
(hipokkritet) te cilet shtiren se besojne ne ate qe te eshte zbritur ty
(Muhammed) dhe ne ate cfare eshte zbritur para teje, ato duan te shkojne per tu
gjykuar (per mosmarveshjet e tyre) te Taghutet (gjykatesit e rreme) , nderkohe
qe jane urdheruar ti mohojne ata. Por eshte shejtani i cili deshiron ti coje
ata akoma me tej ne rruge te gabuar.’ 4
Keshtu
ne u thame atyre: “A deshiron Abu Zaidi te kerkoje gjykim nga Tagutet apo ai eshte i
detyruar ta beje kete sepse te drejtat e tij jane hequr? Ato u pergjigjen: “Jo,
ai nuk e deshiron (qellimisht) kete .” Keshtu ajetet qe ato perdorin si baze
per argumentet e tyre eshte ne fakt nje prove kunder tyre.
Kjo
eshte se si Ahlus-Suneti eshte, Allahu i ruajte ato – ata jane njerezi te cilet
ju kundervihen njerezve e se kotes (qe kundershtojne te verteten), te tille si
Xhemati at-Takfir. Mos mendo se po harroj dhe grupet e tjera, te cilet i
konsideroj te jene produkt i injorances
dhe
mynxyres (fatkeqsive) shkaktuar nga armiqte e Islamit me qellim per te percare
rradhet e Muslimaneve. Keshtu une i them Xhemati at-Takfir: Ju duhet te pendoheni
tek Allahu dhe te pyesin njerezit e dijes (kur nukjeni ne dijeni te ceshtjeve),
sic thote Allahu ne Librin e Tij Fisnik:
فاسألوا
أهل الذكر إن كنتم لا تعلمون
“Keshtu pyetni ata
qe dine ne qofte se nuk dini.”
[An-Nahl : 43]
Kjo
deri sa ne qofte se pyetni ndonjerin prej tyre cili eshte argumenti juaj per
ngritjen e duarve ne namaz, do te shikoni se ai do te thote: “Nuk e di.” Ose ne
qofte se do ta pyesnit ate cili eshte argumenti juaj per sexhden ne shate
pjeset?”, ai do te pergjigjej: “Nuk e di.”
Por
akoma, ai e ve veten e tij ne pergjegjesi te deklaroje Muslimanet mosbesimtare!
Merrini gjerat me ngadale, ju injorante te ngushte! Si mundet ju te veni veten
tuaj ne pergjegjesi per te deklaruar Muslimanet mosbesimtare?? Duke bere
keshtu, ju do te ndihmonit Komunistet dhe Bathistet, Nasiritet dhe qeverite, me
mire, armiqt e Islamit, ne shperberjen e rradheve te Muslimaneve. Atehere ju do
te veniteshit (dhe harroheshit) ashtu si Shabiibi, Naa’fi bin al-Arak, Imran
bin Hattan dhe te tjere koka Khauarixhesh. Keshtu injorantet u treten, por
Sunneti i te Derguarit te Allahut (saws) mbetet dhe vazhdon.
Ku
mundt te gjindet Xhemati at-Takfir me qellim paralajmerojmin kunder tyre?
Ato
mund te gjenden ne adh-Dhayaakii midis nesh ketu ne Jemen dhe gjithashtu ne ad-Daliil
mund te gjejsh nje numer te madhe prej tyre. Po ashtu ndodhen disa ne al-Bayda
te cilet jane prekur dhe kane dale injorante.
Keshtu
qe ato kaluan nga bidati i Sufizmit ne bidatin e Khauaixheve. Keshtu kthehuni
pas tek Sunneti i te Derguarit te Allahut (saws) rreth te cilit Zoti yne thote:
لقد
كان لكم في رسول الله أسوة حسنة لمن كان يرجو الله واليوم الآخر وذكر الله كثيرا
“Padyshim qe tek i
Derguari i Allahut ju keni nje shembull mjaft te mire per te ndjekur per ate qe
shpreson ne (takimin me) Allahun dhe ne Diten e Fundit.” [Al-Ahzab : 21]
Dhe
rreth se ciles Profeti (saws) tha: “Kushdo qe largohet nga Sunneti im nuk eshte
prej meje.” Dhe ai tha: “I kam lene poshterimin dhe
percmimin mbi ato te cilin kundershton Urdherat e mia (sh.p Sunnetin).”
Ata
nuk jane te kualifikuar te debatojne, keshte qe ato sigurisht qe do te veniten
ne qofte se Ahlus-Sunneti do te ngihet te permbushe obligimin qe Allahu ua ka
vene atyre, te tille eshte mesimi i menhexhit (rruges) correkt. Ne u kemi folur
atyre ne disa raste dhe kemi pare se ato gjithmone do te na nderprisnin fjalen
kur ne ishim duke folur dhe do te ngrinin zerat e tyre. Gjendja e tyre ishte si
ajo e thenieve te mosbesimtareve nga Kurajshet, kur thane:
وقال
الذين كفروا لا تسمعوا لهذا القرآن والغوا فيه لعلكم تغلبون
“Mos e degjoni kete
Kur’an dhe beni zhurme tek ai (kur kendohet) me qellim qe t’i mposhtni.” [Fussilet : 26]
PYETJE
– PERGJIGJE :
Pyetje: Disa nga Tekfirinjte bejne tekfir veten e tyre (sh.p
deklarojne veten e tyre mosbesimtare). Nje nga vellezerit qe ishte ne
Afganistan me tha se njehere ai u ul afer njerit prej tyre nderkohe qe ky
Tekfiri ishte i zene duke bere tekfir (njerezit). Mandej papritmas ai Tekfiri e
thirri ate, keshtu ai tha: “Cfare don?” Keshtu ai (Tekfiri) tha: “Kam bere kufr
(mosbesim).”
Pergjigje: Po, ato bejne tekfir veten e tyre dhe ato bejne tekfir
njeri-tjetrin. Do te deshiroja per vellezerit e mi ne Islam te referoheshin ne
librin: “Al Fark Bainal-Firak” dhe librin “Al-Milal uan-Nihal” te
Shahrastanit, po ashtu tek “Al-Fasl” te Ibn Hazmit.
Keshtu
qe kater apo pese nga ato mund te ulen ne nje mexhlis (takim) dhe nuk do te
ngrihen nga ai mexhlis vecse njeri prej tyre ka bere tekfir nje tjeter.
Pyetje: Gjendet nje grup prej ketyre Tekfireve ne ‘Aden ne
xhamine e qendres. Ato kane ardhur ne xhami kohet e fundit. Si duhet te sillemi
me to?
Pergjigje: Eshte obligim te paralajmeroni njerezit rreth tyre sepse
ne qofte se ju u jepni mundesine, ato do te derdhin gjakun dhe do te bejne te
ligjshme ate te cilen eshte e ndaluar, sic Profeti (saws) na ka thene neve
ashtu duhet te veprojne ato.
Pyetje: Hadithi i Umm Selemes (ra) qe transmetohet nga Muslimi:
“
1 Shenim
i Perkthyesit: Kjo do te thote se ato do te dalin nga
Feja Islame pa asnje gjurme te saj (fese) ne to, dhe Allahu e din me se miri.
يا أيها
الذين آمنوا لا تقتلوا الصيد وأنتم حرم ومن قتله منكم متعمدا فجزاء مثل ما قتل من
النعم يحكم به ذوا عدل منكم هديا بالغ الكعبة أو كفارة طعام مساكين أو عدل ذلك
صياما ليذوق وبال أمره عفا الله عما سلف ومن عاد فينتقم الله منه والله عزيز ذو
انتقام
“O
ju qe keni besuar! Mos gjuani (gjah) kur jeni ne Ihram per Haxhxh ose umre, dhe
kushdo qe vret ate me qellim, denimi eshte nje kurban i nje kafshe te ngrenshme
(dele, lope, dhi) i sjelle ne K’abe, e barazvlefshme me ate qe ai ka vrare, e
gjykuar kjo nga dy burra te drejte nga mesui juaj.”
[Surah al-Maidah : 95]. Keshtu pika e dobishme ne kete ajet eshte se Allahu
therret ne gjykim dy nga njerezit e drejte per te zbatuar dhe mbikqyrur
Urdherat e Tij.
No comments:
Post a Comment