Monday, 28 August 2017

A është i saktë hadithi i salavateve?

A është i saktë hadithi i salavateve?

Pyetje: Kam lexuar në librin “Delil el-Khajrat” një hadith ku thuhet: “Kush dërgon salavate për Profetin sal-lAllahu alejhi ue sel-lem ditën e xhuma njëqind herë i falen atij gabimet tetëdhjetë vjet.” A është i saktë ky hadith?
Shejh Abdullah bin Humejd (Allahu e mëshiroftë!): Kjo nuk është e saktë dhe nuk ka bazë. Libri “Dëlail el-Khajrat” përmban hadithe që nuk saktësohen nga Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem. Madje disa hadithe që gjenden në “Dëlail el-Khajrat” nuk kanë asnjë vlerë, sepse nuk saktësohen dhe disa hufadh (dijetarë dhe hafiza të hadithit) kanë gjykuar për to hadithe se janë shpikje (nuk kanë asnjë bazë). Madje disa dijetarë kanë dhënë fetua që ky libër të digjet, sepse hadithet që gjenden në të nuk saktësohen. Allahu e di më së miri!
Fetaua nurun ala ed-derb
Përktheu: Unejs Sheme

Saturday, 26 August 2017

Raste të mahnitshme që flasin për leximin e librave voluminozë në disa tubime

Raste të mahnitshme që flasin për leximin e librave voluminozë në disa tubime POSTED ON AUGUST 26, 2017 BY UDHA E BESIMTARËVE Leximi i librave voluminozë në disa tubime Dijetarët e kanë pasur zakon të uleshin në tubime të posaçme për të lexuar librat voluminozë në shkenca të ndryshme islame, sidomos librat e haditheve me zinxhir transmetuesish. Kësisoj njerëzit i merrnin këto libra me zinxhirin e tyre të transmetimit deri tek autori i librit. Ndonjëherë duke e dëgjuar të gjithë librin, e herë të tjera një pjesë të tij. Dhe kjo shoqërohej me leje për transmetim të të gjithë librit (ixhazeh), apo të një pjese të tij. Por me kalimin e kohës këto tubime ku lexoheshin apo dëgjoheshin librat voluminozë u rralluan dhe u kufizuan në disa fusha të veçanta si librat e hadithit, sidomos ato të autorëve më të njohur prej tyre. Këto tubime mund të zgjasnin apo të shkurtoheshin, në varësi të qëllimit prej leximit, kohës së lirë të shejkhut, përgatitjes së studentit apo temës së librit. S’ka dyshim se leximi i këtyre librave voluminozë kërkon disa cilësi të shejkhut dhe të studentit siç janë: eksperienca me librin që po lexohet, vëmendje të madhe, gjuhë letrare të kulluar, lexim të shpejtë, dhe përpara të gjitha këtyre e pas tyre: dëshirë e madhe, ambicie e lartë dhe durim i bukur. Ai që është zbukuruar me të gjitha këto cilësi hekuri i zbutet dhe e rënda i bëhet e lehtë, “sepse vullneti dhe dëshira e zjarrtë i largojnë vështirësitë dhe e lehtësojnë rrugëtimin” Tani po sjell disa prej tregimeve që kam hasur në këtë temë: El Khatib el Bagdadij (v. 463) E ka lexuar “Sahihul Bukhari”-n në tri tubime! Thotë El Khatib në “Tarikhu Bagdad” tek jetëshkrimi i Ismail ibn Ahmed ibn Abdullah ed Darijr (i verbri) el Hijrij (v. 430) se i kërkoi atij të lexonin “Të Saktin” – të cilin Ismaili e kishte dëgjuar më parë prej Kushmihenij-it i cili e kishte dëgjuar prej Firabrij-t. “Dhe ai iu përgjigj kërkesës time. Kështu e ia lexova atë të gjithë në tri tubime, dy prej tyre në dy netë. E filloja leximin pas namazit të akshamit (perëndimit) dhe e përfundoja në namazin e sabahut (agimit) (Sh.p. :Gjithë natën lexim)! Dhe përpara se të ulesha me të në tubimin e tretë shejkhu (sh.p.: Ismail ed Darijr) kaloi në anën perëndimore me një karvan dhe zbriti në gadishull në vendin e quajtur “Suuku Jahja”. Kështu shkova tek ai së bashku me një grup shokësh – të cilët kishin marrë pjesë në dy tubimet e mia në netët e mëparshme – dhe lexova para tij që nga fillimi i ditës deri në perëndim të diellit, pastaj nga perëndimi i diellit deri në agim dhe e mbarova librin! (sh.p.: gati 24 orë lexim!) Në mëngjesin e asaj dite shejkhu u nis përsëri me karvanin e tij”. Zoti im çfarë ambiciesh të larta, çfarë vullneti e vendosmërie!!! A ke dëgjuar ndonjëherë për ambicie të tilla, vendosmëri si këto?! Dita e tretë ishte e gjitha lexim (nga paraditja deri në perëndim të diellit, e nga perëndimi i diellit deri në agim). Me të tilla ambicie Khatibi arriti atë gradë të lartë që arriti. Aq sa u quajt “Hafidhul meshrik” (Dijetari i madh i perëndimit, që dinte shumë përmendësh). Me këtë ambicie u bë pikë referimi për hadithologët, tek ai ktheheshin të gjithë, madje nuk bënin dot pa librat e tij, siç thotë Ibn Nuktah. Po çfarë kanë thënë të tjerët për këtë histori? Thotë Hafidh edh Dhehebij në “Sijer” duke e komentuar: “Ky – pasha Allahun – është një lexim që s’është dëgjuar ndonjëherë më i shpejt se ai” Ka thënë gjithashtu në “Tarikhul Islam” (Historia e Islamit) : “Nuk di të ketë mundësi ta bëjë një gjë të tillë ndokush në kohën tonë!” Ndërsa në “EL xheuahir ued durar fi terxhemeti shejkhil islam Ibn Haxher” (Xhevahiret dhe perlat prej jetëshkrimit të shejkhul Islam Ibn Haxherit) të Sekhauit, ka ardhur se ai e ka pyetur shejkhun e tij – dmth Ibn Haxherin (Allahu e mëshiroftë) : “A ju ka ndodhur ndonjëherë të lexoni gjithë ditën?” (dmth: ashtu siç i ndodhi Khatibit?). Dhe ai u përgjigj: Jo, por po ta ndaja leximin e “Të Saktit” në 10 tubime të njëpasnjëshme, ato do të ishin kryer në më pak se aq ditë (sa e ka lexuar Khatibi). Por ku është kokrriza e rërës në krahasim me yllin që është në qiell! Khatibi – Allahu e mëshiroftë – kishte një lexim të saktë në kulm, shumë cilësor, shumë të dobishëm dhe shumë të qartë për dëgjuesit!” Dhe do të vijë në mënyrë të zgjeruar ajo që i ka ndodhur Ibn Haxherit në këtë çështje. Ajo është një histori vërtet e habitshme. Leximi i “Sahihul Bukhari”-t në 5 ditë Imam Dhehebiu në “Tedhkiratul huffadh” citon fjalët e Ebu Seid es Sem’anit i cili thotë: “Khatibi ishte i habitshëm për bukurinë e shkrimit, shumë i saktë, fliste gjuhë të kulluar letrare, më i dalluari prej hafizëve. Ia lexoi “Sahihu”-n Kerime-s në Mekkeh për 5 ditë.” Abdullah ibn Seid ibn Lubbaxh el Emeuij (436) Leximi i “Sahihul Muslim” për një javë Ibn Lubbaxhi jetoi një kohë të gjatë në Mekke dhe u shoqërua shumë kohë me Ebu Dherr Abd ibn Ahmed el Herauij – transmetuesi i “Sahihu”-t – dhe transmetoi shumë prej tij. Pastaj u kthye në Andaluzi (Spanjën e sotme). Thotë Ibn Beshkuali në “Es sileh” : “Erdhi në Kurtubeh (Kordoba) në vitin 433 dhe studentët lexuan para tij “Musned Muslim ibnul Haxh-xhaxh es Sahih” në një javë, në xhaminë e Kordobës. Çdo ditë uleshin në dy takime të gjata, një herë paradite dhe një herë mbasdite.” El Mu’temen es Saxhij (v. 507) Leximi i “El muhaddith el fasil” në një mexhlis të vetëm Dhehebiu thotë në “Sijer” : “Ka thënë Es Silefij: El Mu’temeni nuk ishte i bezdisshëm kur na lexonte. Një herë na lexoi përpara Ibnut Tujur-it librin “El Fasil” të Ramehurmuzij në një tubim të vetëm” Talhah ibn Mudhaffer el Althij el Hanbelij (v. 593) E ka lexuar “Sahihul Muslim” për tre ditë Ka ardhur në jetëshkrimin e tij në “Edh dhejlu ala tabekatil hanabileh” dhe tek “Tabekatul mufessirin” se ai e lexoi “Sahihul Muslim” në tri tubime. Talhah ibn Mudhaffer ishte dijetar në shumë shkenca islame, asket, i devotshëm. Hafidh el Mundhirij e ka përshkruar atë si lexues të mirë, me gjuhë letrare të pastër. Një herë kur lexoi librin “El xhemherah” të Ibn Durejdit përpara Ibn Kassar-it e lexoi aq shpejt sa Ibn Kassari tha: A e di përmendësh Talhah këtë libër?! – i thanë: Jo. El Izz ibn Abdusselam (v. 660) E ka lexuar “Nihajetul matleb” për tri ditë Ibn Fehdi thotë në “Lahdhul elhadh” : “Ka thënë shejkhu ynë el Hafidh Burhanud-din (el Halebij v. 841) : ‘Më kanë treguar se shejkhu Izz ibn Abdusselam shkonte në xhami ditën e mërkurë dhe me vete kishte librin “Nihajetu imamil haramejn” dhe qëndronte në xhami ditën e mërkurë, ditën e enjte dhe ditën e xhuma deri përpara namazit. Gjatë kësaj kohe lexonte “Nihaje”-n.’ ” Disa prej dijetarëve kjo gju iu duk e pamundur, prandaj shejkh Siraxhud-din el Bulkinij tha: “Mua s’më duket e pamundur, sepse shjekh Izz ibn Abdusselami nuk kishte asgjë të vështirë prej tij (prej librit të përmendur), dhe nuk kishte nevojë të mendohej për të veçse pak (aq të freskët e kishte në mendje atë libër)!’, apo tha fjalë me këto kuptim…” Ibnul Ebbar (v. 658) Ka lexuar “Muslim”-in për gjashtë ditë. Dhehebiu përmend në “Sijeru a’lamin nubela” tek jetëshkrimi i muhaddithit që jetoi gjatë, Ebu Muhammed Abdullah ibn Muhammed el Haxherij el Endelusij (v. 591) se el Hafidh Ebu Abdullah ibnul Ebbar-i (v. 658) e lexoi para tij “Sahuhul muslim” për 6 ditë. Shejkhul Islam Ibn Tejmijeh (v. 728) Lexoi “El Gajlanijat” në një mexhlis Thotë nxënësi i tij El Hafidh ibn Abdul-Hadij (v. 744) në “Mukhtesar tabekati ulemail hadith” – duke numëruar librat që ka dëgjuar dhe lexuar shejkhu i tij (Ibn Tejmija) – : “Dhe vet ka lexuar shumë dhe ka dëgjuar për disa vite (libra që lexoheshin në tubime ku ai ishte i pranishëm), dhe “Gajlanijat”-et i ka lexuar në një tubim të vetëm” Ibn Abdul-Hadij e përshkruan Shejkhul Islam Ibn Tejmijen me disa cilësi që tregojnë dashurinë e këtij imami për diturinë dhe dhënien mbas saj duke thënë: “Gati sa nuk ngopej shpirti i tij prej diturisë. Nuk gjente ngopje prej leximit dhe as nuk velej e as bezdisej prej punës studimore.” Dhe parapriu diçka prej lajmeve të tij. Allahu i mëshiroftë të gjithë me një mëshirë të gjerë dhe i bëftë banorë të Xhenneteve të Tij të gjera! El Hafidh el Mizzij (v. 742) Hafidh Ebul Haxh-xhaxh el Mizzij e ka lexuar “El Mu’xhemul kebir” të Taberanit në prani të Hafidh el Berzalit në 60 tubime. El Hafidh Shemsud-din edh Dhehebij (v. 748) E ka lexuar “Siretu Ibni Hisham” për 6 ditë. Imam Dhehebiu tregon për veten e tij se e ka lexuar “Siretu Ibni Hisham” përpara Ebul Mealij el Eberkuhij vetëm për 6 ditë. Siraxhuddin ibnul Mulekkin (v. 804) Ka lexuar dy vëllime prej “El Ahkam” brenda ditës. Burhanud din el Halebij thotë në “Lahdudh elhadh” – pas jetëshkrimit të el Izz ibn Abdusselam që u përmend më parë: “Ia përmenda këtë histori shejkhut tonë Siraxhuddin ibnul Mulekkin dhe ai më tha: ‘Unë kam lexuar dy vëllime prej librit “El Ahkam” të Muhibb et Taberij për një ditë’.” “Nxitësi për lexim” Përktheu: Emin Bilali

Shpërblimi i atij që fal namazin me xhemat në xhami për 40 ditë

Shpërblimi i atij që fal namazin me xhemat në xhami për 40 ditë POSTED ON JULY 23, 2016 BY UDHA E BESIMTARËVE Pyetësi thotë: A është i saktë hadithit: “Kush tregon kujdes ndaj tekbirit të ihramit për dyzet ditë, atij i shkruhen dy largime: largim nga zjarri dhe largim nga nifaku”? Shejh Muhamed bin Abdullah es-Subejil: Hadithi është autentik. E transmeton Et-Tirmidhi merfuan (e ngre te Profeti alejhis-selam) nga Enes bin Malik radijAllahu anhu. Po ashtu e transmeton nga Enesi si meukuf. Teksti i tij është: I Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem ka thënë: “Kush falet dyzet ditë me xhemat (në xhami) duke arritur tekbirin e parë, atij i shkruhen dy largime: Largim nga zjarri dhe largim nga nifaku.” Allahu e di më së miri! Fetaua ue Rasail Mukhtarah Përktheu: Unejs Sheme

Saturday, 12 August 2017

A ka shperblim ne kete rast

A i shkruhet sevapi (shpërblimi) në këtë rast?! POSTED ON AUGUST 8, 2017 BY UDHA E BESIMTARËVE Pyetja e tretë nga fetvaja me nr 7289. Pyetje: Nëse dikush bën një vepër të mirë, por nuk synon arritjen e shpërblimit (savapit) pasi është i painformuar në lidhje me sevapin që fitohet me bërjen e asaj vepre, në këtë rast, a i shkruhet atij sevapi për atë vepër? Përgjigjje: Nëse ky njeri e bën atë vepër për hir të Zotit, dhe nëse vepra është konform dispozitave dhe rregullave fetare, ai e arrin shpërblimin (sevapin) e caktuar për atë vepër, pavarësisht faktit nëse vepruesi ka apo s’ka dijeni rreth atij shpërblimi. Allahun e lusim të na japë sukses! Paqja mëshira dhe bekimet qofshin mbi të Dërguarin e Allahut; Muhamedin, si dhe mbi familjen dhe shokët e tij! [Komisioni i Përhershëm për studime akademike dhe fetva] Abdul Aziz bin Baz Abdurrezak Afifi Abdullah bin Gudejan Abdullah bin Ku’uud Përktheu: E. Ajdini

Çfarë janë hadithet kudsije dhe pse quhen të tilla?

Çfarë janë hadithet kudsije dhe pse quhen të tilla? POSTED ON AUGUST 12, 2017 BY UDHA E BESIMTARËVE Fetvaja me nr 11304 Pyetje: Çfarë janë hadithet kudsije dhe pse quhen të tilla? Përgjigje: Hadithet kudsije janë ato thënie të cilat i përcjell Muhamedi salallahu alejhi ue selem nga Zoti i tij, nëpërmjet Xhibrilit alejhi selam, ose shpallje e drejtëpërdrejtë në gjendje zgjimi, ose në ëndërr. Kudsije rrjedh nga fjala kuds që do të thotë: pastërti dhe dëlirësi. Hadithet kudsije i dedikohen Allahut, i Cili ndër emrat e Tij të bukur ka emrin el Kud-dus që do të thotë: I Dëlirësuar nga çdo e metë dhe mangësi. Allahu e jep suksesin [Komsioni i Përhershëm i Fetvave dhe Studimeve akademike] Abdulaziz bin Bazi Abdurrezak Afifi Abdullah bin Ku’ud Abdullah bin Gudejan Përktheu: Shuajb Rexha

Çudira nga të pasionuarit pas leximit të librave

Çudira nga të pasionuarit pas leximit të librave POSTED ON AUGUST 12, 2017 BY UDHA E BESIMTARËVE Këta libra janë më të rëndë për mua se sa tri gra! Ka përmendur Khatibi në “El xhamiu li akhakir rauij ues sami”[1] nga Zubejr ibn Ebi Bekr Bekkar i cili ka thënë: “Një nga vajzat e motrës sime i tha gruas time: ‘Dajua im është burri më i mirë për gruan e vet! Ai as nuk martohet me grua të dytë e as blen robëreshë’ Gruaja ime ia ktheu: ‘Pasha Allahun këta libra janë më të rëndë për mua se sa tri gra!!’ ” Edhe ëndërrimet i ka me librat Sekhauij ka përmendurnë “Xheuahirul ikdejn fi fadlish sherafejn”[2] prej mësuesit të tij Ebu Zekerijja el Munauij (v. 871) icili thotë: “Më ka treguar mësuesi ynë shejkh Uelijjud-din (e ka fjalën për: Ebu Zur’ah ibnul Hafidh Zejnuddin el Irakij) në formë përsëritjeje, se aiudhëtoi bashkë me një person ngaMakarijanga zona e Rijafesicilitha: ‘Thashë me vete – pasi isha zhytur në ëndërrime – Ah sikur të kasha katër gra në katër shtëpi të ndryshme dhe në çdo shtëpi të kasha librat që më duheshin njësoj në të gjitha shtëpitë…” Nuk I kalon asnjë çast pa angazhim me dituri Ibn Rexhebi përmend në “Dhejlut-tabekat”[3]në jetpërshkrimin e dijetarit të madh Ebul Beka Abdullah ibnul Husejn el Ukberij (v. 616) nga Ibnun Nexh-xhar icili ka thënë: “Kam lexuar para tij shumë prej librave të tij dhe jam shoqëruar me të një kohë të gjatë… e donte shumë diturinë dhe mësimdhënien, ditën dhe natën. Nuk I ikte një cast kot: ose dikush do të lexonte përpara tij, ose vet do të shfletonte libra. Aq sa dikush më ka përmendur se natën gruaja e tij I lexonte librat e letërsisë apo në fusha të tjera” Brengosej për librat dhe I kishte ato si fëmijët Përmend Ibn Rexhebi po ashtu në “Dhejlut tabekat”[4]tek jetshkrimi I Abdussamed ibn Ahmed ibn Ebil Xhejsh el Bagdadit, dijetarit të madh në shumë shkenca (v. 676) se ai shkroi predikime ku shkëlqeu në mënyrën e të folurit, me shprehje të bukura letrare, plotë oratori dhe ëmbëlsi dhe grumbulloi shumë prej tyre, të cilat I humbën në luftën e Baghdadit[5] së bashku me libra të tjerë që I kishte shkruar me dorën e tij dhe u pikëllua jashtë mase, aq sa thoshte: “Në zemër kam dy pikëllime: djalin tim dhelibrat e mi!” (Të dyja ato I kishte humbur në luftën e Bagdadit). Nuk ecte pa një libër në dorë Shumë dijetarë të njohur nuk ecnin pa pasur një libër në dorë të cilin e shfletonin, për shkak të dashurisë së madhe që kishin përleximin dhe kujdesit të madh që tregonin përkohët e tyre që të mos u shkonin kot. Thotë Dhehebiu në “Sijer”[6]: “Ibnul Abnusij thotë: ‘Hafidh el Khatibi kur ecte mbante një libër në dorë tëcilin e lexonte’ Në “Tedhkiratul huffadh”[7]po të Dhehebiu tek jetshkrimi I Ebu Daud esSixhistani tautorit të “Sunen”- ve: “Thotë Ibn Daseh: ‘Ebu Daudi kishte një mëngë të gjerë dhe njëmëngë të ngushtë, kur e pyetën për to ai u përgjigj: Kjo e gjera është për librat kurse për tjetrën s’kam nevojë (ta kem të gjerë)” Tek jetshkrimi i dijetarit të madh, gjuhëtarit Ahmed ibn Jahja I njohur me emrinTha’leb (v. 291), prej librit “Uefejatule’ajan”[8]të Ibn Khil-likan-it thuhet: “Shkaku I vdekjes sëtij ishte se ai po dilte prej xhamisë ditën e xhuma pas ikindisë, dhe ishte sprovuar me shurdhim, nuk dëgjonte veçse me vështirësi të madhe. Në dorën e tij kishte një libër që e lexonte rrugës për në shtëpi. Në një moment e goditi një kal dhe e hodhi në një gropë. E nxorrën prej aty në gjendje tër ëndë dhe e çuan në shtëpi në atë gjendje. Kishte dhimbje në kokë dhe kështu vdiq pas dy ditësh.” El Askerij përmend në “EL hath-thu ala talebililm”[9] (Nxitja për kërkimin e diturisë) se Ebu Bekr Muhammed ibn Ahmed el Bagdadij el Khajjat (rrobaqepësi), dijetari I madh I gjuhës (v. 320), mësonte gjatë gjithë kohës, edhe duke ecur rrugës. Aq sa ndonjëherë binte në ndonjë gropë (ngaqë e kishte mendjen tek leximi) apo e shtypte ndonjë kafshë. Dhe më parë e përmendëm historinë e Imamit Sulejm erRazij. [10] Shumë prej dijetarëve u lexoheshin libra edhe duke ecur rrugës për të shfrytëzuar kohën që mos tu shkonte kot, dhe nga dashuria e madhe për të përfituar. Siç përmendet tek jetshkrimi I Hafidh Ebu Nuajm el Asbahanij, autorii “El hiljeh” (v. 430) siç përmendet tek “Tedhkiratul huffadh”[11] (Memoaret e hafizave, dijetarëve të mëdhenj). Po ashtu tek jetshkrimi I imamit Alemud-din es Sekhauij el Mukri (Lexuesi I Kuranit) (v.643), siç qëndron tek jetshkrimi I tij te libri “Tabekatul kurrail kibar” (Memoaret e kënduesve (hafizave) të mëdhej të Kuranit).[12] Dhe prej atyre që kemi pare një gjendje të tillë ku I lexohej atij dhe e pyesnin për fenë (I kërkonin fetva) ishte edhe mësuesi I mësuesve tanë dijetari I madh Abdulaziz ibn Baz (v. 1420 hixhrij) – Allahu I Lartësuar e mëshiroftë – kjo ishte e zakonshme dhe diçka e përsëritur për të. Gjë të cilën e bënte me shpirt të hapur, me kënaqësi e me fytyrë të qeshur. Allahu e shpërbleftë për dijen që ka përcjellë me shpërblimin më të mirë. “Nxitësi për lexim” Përktheu: Emin Bilali [1]1/ 149-150. Dhe shiko: “Sijeru A’lamin nubela” (12/313). [2]1/162 [3]2/111 [4]2/292 [5] Është fjala për sulmin e mongolëve kundër Bagdadit dhe rënien e kalifatit abasit në vitin 656 sipas hixhretit. Shumë përmendet kjo luftë për numrin e madh të librave që kanë humbur në të, dhe njerëzit përmendin bëmat e mongolëve dhe zgjerohen shumë në këtë temë, por mua më ka pëlqyer këndvështrimi i Taxhud-din es Subkij në “Tabekat”-in e tij (1/312) ku pasi përmend në disa faqe historinë e tyre thotë: “Dhe i mjafton fekihut (njeriut të dijes që ka kuptim) ajo që kemi sjellë. Sepse koha e kërkuesit të dijes është më fisnike se sa të humbasë në rrëfimet për ta, veçse për të marrë mësim prej tyre. Dhe ajo që kemi sjellë mjafton si mësim për ata që duan të nxjerrin mësime.” [6]18/281. [7]2/592. [8]1/104. [9]Fq. 77. [10]Që përsëriste diturinë edhe rrugës duke ecur, saqë një herë tha: duke ecur deri tek shtëpia lexova një xhuz (20 faqe nga Kurani). [11]3/1094. [12]3/1105.

Kush është më i dituri në hadith pas shejkh Albanit?

Kush është më i dituri në hadith pas shejkh Albanit? POSTED ON AUGUST 12, 2017 BY UDHA E BESIMTARËVE Pyetje: Kush është njeriu më i dijshëm në tokë në diturinë e hadithit pas imam Albanit? Përgjigje: Nuk i përgjigjet dot kësaj pyetjeje veçse ai që është më i dijshmi prej njer njerëzve. Por ajo që mendoj – dhe nuk e them këtë duke hiperbolizuar. Dhe dikur thoshin: ‘Kush lavdëron mësuesin e tij është sikur ka lavdëruar veten e tij’. Por unë shpresoj tek Allahu të jem i zhveshur nga ndikimet dhe emocionet kur e them këtë fjalë: Sikur dituria e hadithit që gjendet në kraharorët e njerëzve sot, e cila është shpërndarë në zemrat e njerëzve, të grumbullohej tek një njeri i vetëm, nuk do të kishte arritur diturinë që kishte shejkhu! Dmth dituria e hadithit që gjendet në mendjet e njerëzve të shpërndarë në të gjitha dynjanë, sikur të merrnim këtë që ka ky në kraharorin e tij, dhe nga ky tjetri atë që ka në kraharor … dhe ta mblidhnim në zemrën e një njeriu të vetëm, ajo që mendoj dhe që mbizotëron në mendjen time është se: kjo sasi diturie që është grumbulluar nga çdonjëri, nuk e arrin sasinë e dijes që kishte shejkhu ynë Albani – Allahu i Lartësuar e mëshiroftë! Pasha Allahun ndonjëherë lëkundem nga habia e madhe! A thua vërtetë ne jetuam me shejkh Albanin?! U ulëm me të dhe morrëm nga dituria e tij?! Apo këto janë vetëm ëndrra dhe imagjinatë?! Ndonjëri prej vëllezërve tanë thoshte: E mendoja shejkh Albanin si puna e Bukhariut dhe e Muslimit. Dmth si puna e dijetarëve të mëdhenj që kanë kaluar. Mendoj se prej shumë dekadash nuk është shfaqur dijetar si ai. E disa prej të vegjëlve i zgjasin gjuhët e tyre kundër tij dhe për këtë Allahut i ankohemi! Por kështu e ka uji i bollshëm që rrjedh mbi tokë. Të gjithë marrin prej tij, njëri pi prej tij, njëri spërkatet prej tij, e një tjetër e ndot ujin (përpiqet ta dëmtojë). Por siç kanë thënë: Kur uji arrin sasinë e dy fuçive (sh.p.: afërsisht 160 litra). Kush arrin këtë sasi nuk e dëmton pisllëku. Por disa njerëz – i kërkojmë Allahut mëshirë – janë të sëmurë. Një beduin urinoi tek uji i Zemzemit! I thanë: Urinon tek Zemzemi!!!? Si mund të urinosh tek Zemzemi?! Tha: Dua të futem në histori. Që njerëzit të thonë: filani bëri kështu! Kështu janë disa njerëz. Dhe tek Allahu ankohemi, e s’ka ndryshim e as fuqi pa fuqinë e Allahut.