Disa khatibe nuk recitojne suret 'Ala e Gashijah ne namazin e xhumase por zgjedhin ajete qe perputhen me temen e khutbes-fjalimit, cfare gjykimi ka per kete veprim?
Muslimanet ne pergjithesi duhet ta respektojne Sunnetin e Profetit salallahu alejhi ue sel-lem duke e mesuar e duke e vepruar ate sepse kjo eshte shenje e dashurise te sinqerte ndaj Allahut dhe shkaku qe Allahu ti doje ata, Allahu i madheruar thote:
" Thuaj(O Muhammed) Nese e doni Allahun atehere me ndiqni mua, Allahu do tju doje juve e do tju fale mekatet tuaja, Allahu eshte Falesi, Meshiruesi."Ali Imran 3:31
Nese muslimani eshte i sinqerte ne dashurine e tij ndaj Allahut atehere kjo do te shfaqet ne ndjekjen e Profetit salallahu alejhi ue sel-lem ne cdo gje.Khatibi (Imami) duhet te jete i pari qe e ndjek Sunnetin e Profetit salallahu alejhi ue sel-lem sepse njerezit e marrin ate si shembull, keshtu qe ai duhet tia prezantoje Sunnetin e Profetit salallahu alejhi ue sel-lem njerezve e te ja mesoje atyre.
Si mundet ky khatib tia mesoje Sunnetin e Profetit salallahu alejhi ue sel-lem njerezve e ti thote ta respektojne ate kur ai vete sa zbret nga minberi e kundershton ate?!
Rruga e Profetit salallahu alejhi ue sel-lem ishte qe te recitonte suret 'Ala 87 dhe Gashijah 88 ose Xhumuah 62 e Munafikun 63.
Profeti salallahu alejhi ue sel-lem nuk recitonte ajete qe perputheshin me khutben e tij, me te vertete udhezimi me i mire eshte udhezimi i Muhammedit.
A mendon ky khatib se eshte me i udhezuar se Profeti salallahu alejhi ue sel-lem, apo se ka arritur ndonje dije(te fese) qe nuk e ka ditur Profeti salallahu alejhi ue sel-lem?!
Kjo veper e ketij Khatibi eshte bidat sepse Profeti salallahu alejhi ue sel-lem nuk e ka bere.
Sheikh Ibn Uthejmini rahimehullah tha:
"Por ka dicka qe disa prej imameve bejne Kur e japin khutben atehere recitojne ajete qe perputhen me temen e khutbes-fjalimit. Kjo mund te pershkruhet si bidat sepse Profeti salallahu alejhi ue sel-lem perhere ka recituar suret Ala dhe Gashijah ose Xhumuah dhe Munafikun dhe nuk recitoi ajete qe perputhen me khutben." Shiko Lika'atul Babil Meftuh 155/18
Sheikh Ebu Bekr Zejd tha:
"Profeti salallahu alejhi ue sel-lem ka bere tre gjera ne xhuma, ose ka recituar suret Xhumuah dhe Munafikun, ose Xhumuah dhe Gashijah, ose Ala dhe Gashijah.
Sot eshte bere zakon qe ate te recitojne cfare ti pelqeje ose te recitojne ajete qe perputhen me temen e khutbes-fjalimit.
Kjo perpjekje e recitimit te nje pjese (te Kuranit) qe eshte ne perputhje me temen e khutbes-fjalimit nuk eshte transmetuar nga Profeti salallahu alejhi ue sel-lem enuk ka qene e njohur nga gjeneratat e hershme te ketij ummeti, prandaj veprimi i kesaj eshte risi-bidat. Gjithashtu te braktisesh me qellim dicka qe eshte e pershkruar (ne Sunnetin e Profetit) dhe veprimi I dickaje tjeter jep pershypjen se person beson se ka dicka qe mungon tek ajo qe ka arrdhur (sunnetit te Profetit) e duhet ta shpikesh vete, e kjo gje shkakton dyshime tek muslimanet." Shiko Tashih Ed-Dua faqe 319
Islamqa
بعض الخطباء لا يقرأ في صلاة الجمعة بسبح والغاشية ، وإنما يختار من القرآن الكريم ما يناسب موضوع الخطبة ، فما حكم ذلك ؟
الحمد لله
ينبغي للمسلمين عموماً أن يعظموا سنة النبي صلى الله عليه وسلم ، ويحرصوا عليها علماً وعملاً ، فإن هذا هو دليل صدق محبتهم لله تعالى ، وسبب فوزهم بمحبة الله لهم ، قال الله تعالى : (قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمْ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ) آل عمران/31 .
فإذا كان المسلم صادقاً في محبته لله تعالى ظهر ذلك في اتباعه النبي صلى الله عليه وسلم في كل شيء .
وخطيب الجمعة أولى بالتمسك بسنة النبي صلى الله عليه وسلم ، فالناس يقتدون به ، والواجب أن يتلقى الناس سنة النبي صلى الله عليه وسلم ويتعلموها .
وكيف يمكن لهذا الخطيب أن يأمر الناس باتباع سنة النبي صلى الله عليه وسلم وتعظيمها ، ثم ينزل من على المنبر ، ويعلن بمخالفة سنة النبي صلى الله عليه وسلم !
فقد كان من هدي النبي صلى الله عليه وسلم أنه يقرأ في صلاة الجمعة بسورتي : "سبح اسم ربك الأعلى" و "الغاشية" أو يقرأ بسورتي : "الجمعة" و "المنافقون" .
ولم يكن النبي صلى الله عليه وسلم يختار آيات من القرآن مناسبة لموضوع الخطبة ، وخير الهدي هدي محمد صلى الله عليه وسلم .
أفيظن ذلك الخطيب ـ أو غيره ـ أنه أهدى من النبي صلى الله عليه وسلم!
أو علم لم يعلمه النبي صلى الله عليه وسلم!
فهذا التصرف من الخطيب : بدعة ، لأنه لم يفعله النبي صلى الله عليه وسلم .
قال الشيخ ابن عثيمين رحمه الله :
"لكن هنا مسألة بعض الأئمة يفعلونها : إذا خطب خطبة قرأ في الصلاة الآيات المناسبة لها ، هذا يقال عنه : إنه بدعة ؛ لأن الرسول صلى الله عليه وسلم كان ملازماً لقراءة سبح والغاشية ، أو الجمعة والمنافقون ، ولم يكن يراعي موضوع الخطبة" انتهى .
"لقاءات الباب المفتوح" (155/18) .
وقال الشيخ بكر أبو زيد :
"رتب النبي صلى الله عليه وسلم في قراءة صلاة الجمعة ثلاث سنن : قراءة سورتي الجمعة والمنافقون ، أو سورتي الجمعة والغاشية ، أو سبح والغاشية .
وقد فشى في عصرنا العدول من بعضهم عن هذا المشروع إلى ما يراه الإمام من آيات ، أو سور القرآن الكريم متناسباً مع موضوع الخطبة .
وهذا التحري لم يؤثر عن النبي صلى الله عليه وسلم ، ولا يعرف عن سلف الأمة ، فالتزام ذلك بدعة ، وهكذا قصد العدول عن المشروع إلى سواه على سبيل التسنن ، فيه استدراك على الشرع ، وهجر للمشروع ، واستحباب ذلك ، وإيهام العامة به ، والله أعلم" انتهى.
"تصحيح الدعاء" (ص 319) .
Saturday, 24 October 2015
Wednesday, 21 October 2015
Cfare thuhet kur te mpihet kemba
Abdurr-Rrahman ibn Sa'd tha:" Ibn Umerit radiAllahu anhu iu mpi kemba e nje person i tha atij:"Permende personin qe eshte me i dashur tek ti." Ai tha:"Muhammedi." Daif Edebul Mufred nr 964 me verifikim te Albanit
حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: خَدِرَتْ رِجْلُ ابْنِ عُمَرَ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: اذْكُرْ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَيْكَ، فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ.
Ky transmteim eshte i dobet prandaj nuk ngrihen rregulla fetare ne baze te transmetimeve te dobeta.
حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: خَدِرَتْ رِجْلُ ابْنِ عُمَرَ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: اذْكُرْ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَيْكَ، فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ.
ضـعـيـف (الألباني) | حكم |
Ky transmteim eshte i dobet prandaj nuk ngrihen rregulla fetare ne baze te transmetimeve te dobeta.
Sunday, 18 October 2015
Ndryshimi I emrave nga Profeti permiresimi I gjendjes e dua per personin ne fjale
Seid Ibn el Mussejib transmeton nga babai ii tij nga gjyshi i cili shkoi tek Profeti salallahu alejhi ue sel-lem qe e pyeti: "Si e ke emrin?" Ai tha:"Hezn-I ashper."Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Ti je Sehl-lehte." Ai tha:"Nuk e ndryshoj nje emer qe ma ka dhene babai im."Ibn Mussejib tha:"Ashpersia mbeti me ne pas kesaj." Sahih Edebul Mufred nr 841 me verifikim te Albanit.
حَدَّثَنَا عَلِيٌّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، قَالَ: أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيِّبِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، أَنَّهُ أَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ: مَا اسْمُكَ؟ قَالَ: حَزْنٌ، قَالَ: أَنْتَ سَهْلٌ، قَالَ: لاَ أُغَيِّرُ اسْمًا سَمَّانِيهِ أَبِي. قَالَ ابْنُ الْمُسَيِّبِ: فَمَا زَالَتِ الْحُزُونَةُ فِينَا بَعْدُ.
صـحـيـح, صـحـيـح (الألباني) حكم
Nje hadith te ngjashem e transmeton edhe Ebu Daudi ne Sunenin e tij.
Seid Ibn el Mussejib transmeton nga babai ii tij nga gjyshi i cili shkoi tek Profeti salallahu alejhi ue sel-lem qe e pyeti: "Si e ke emrin?" Ai tha:"Hezn-I ashper."Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Ti je Sehl-lehte."Ai tha:" Jo se te lehtin e shkelin me kembe dhe e perulin."Seidi tha"Mendova se pas kesaj ashpersia do mbetej me ne."
Ebu Daudi tha:"Profeti salallahu alejhi ue sel-lem I nderroi emrat el Aas, Aziz, Atalah, Shejtan, El Hakam,Gurab,Hubab,Shihab e quajti Hisham,e nderroi emrin El Harb-lufta e beri Silm-paqe,e nderroi emrin Munbeith -ai qe genjen me Mudtexhi-ai qe qendron drejte,e nderroi emrin e nje toke qe quhet Afrah-i shkretuar ne Khadirrah-i gjelbert,e nderroi emrin Shih el Dalalah-rruga malore e humbjes ne Shib el Huda-rruga malore e udhezimit, e nderroi emrin Benu Zinjeh-Fisi i kurverise ne Benu Rushdah-Fisi i udhezimit, e nderroi emrin Benu Muguijeh-Fisi i gruas se pamoralshme ne Benu Rushdah-Fisi i udhezimit.
Ebu Daudi tha:"Nuk I kam permendur rruget e transmetimit per arsye te shkurtimit." Sahih sipas Albanit 4956.
ثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ
، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لَهُ " مَا اسْمُكَ " . قَالَ حَزْنٌ . قَالَ " أَنْتَ سَهْلٌ " . قَالَ لاَ السَّهْلُ يُوطَأُ وَيُمْتَهَنُ . قَالَ سَعِيدٌ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ سَيُصِيبُنَا بَعْدَهُ حُزُونَةٌ . قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَغَيَّرَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم اسْمَ الْعَاصِ وَعَزِيزٍ وَعَتَلَةَ وَشَيْطَانٍ وَالْحَكَمِ وَغُرَابٍ وَحُبَابٍ وَشِهَابٍ فَسَمَّاهُ هِشَامًا وَسَمَّى حَرْبًا سَلْمًا وَسَمَّى الْمُضْطَجِعَ الْمُنْبَعِثَ وَأَرْضًا تُسَمَّى عَفِرَةَ سَمَّاهَا خَضِرَةَ وَشِعْبَ الضَّلاَلَةِ سَمَّاهُ شِعْبَ الْهُدَى وَبَنُو الزِّنْيَةِ سَمَّاهُمْ بَنِي الرِّشْدَةِ وَسَمَّى بَنِي مُغْوِيَةَ بَنِي رِشْدَةَ . قَالَ أَبُو دَاوُدَ تَرَكْتُ أَسَانِيدَهَا لِلاِخْتِصَارِ .
صحيح (الألباني) حكم :
حَدَّثَنَا عَلِيٌّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، قَالَ: أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيِّبِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، أَنَّهُ أَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ: مَا اسْمُكَ؟ قَالَ: حَزْنٌ، قَالَ: أَنْتَ سَهْلٌ، قَالَ: لاَ أُغَيِّرُ اسْمًا سَمَّانِيهِ أَبِي. قَالَ ابْنُ الْمُسَيِّبِ: فَمَا زَالَتِ الْحُزُونَةُ فِينَا بَعْدُ.
صـحـيـح, صـحـيـح (الألباني) حكم
Nje hadith te ngjashem e transmeton edhe Ebu Daudi ne Sunenin e tij.
Seid Ibn el Mussejib transmeton nga babai ii tij nga gjyshi i cili shkoi tek Profeti salallahu alejhi ue sel-lem qe e pyeti: "Si e ke emrin?" Ai tha:"Hezn-I ashper."Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Ti je Sehl-lehte."Ai tha:" Jo se te lehtin e shkelin me kembe dhe e perulin."Seidi tha"Mendova se pas kesaj ashpersia do mbetej me ne."
Ebu Daudi tha:"Profeti salallahu alejhi ue sel-lem I nderroi emrat el Aas, Aziz, Atalah, Shejtan, El Hakam,Gurab,Hubab,Shihab e quajti Hisham,e nderroi emrin El Harb-lufta e beri Silm-paqe,e nderroi emrin Munbeith -ai qe genjen me Mudtexhi-ai qe qendron drejte,e nderroi emrin e nje toke qe quhet Afrah-i shkretuar ne Khadirrah-i gjelbert,e nderroi emrin Shih el Dalalah-rruga malore e humbjes ne Shib el Huda-rruga malore e udhezimit, e nderroi emrin Benu Zinjeh-Fisi i kurverise ne Benu Rushdah-Fisi i udhezimit, e nderroi emrin Benu Muguijeh-Fisi i gruas se pamoralshme ne Benu Rushdah-Fisi i udhezimit.
Ebu Daudi tha:"Nuk I kam permendur rruget e transmetimit per arsye te shkurtimit." Sahih sipas Albanit 4956.
ثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ
، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لَهُ " مَا اسْمُكَ " . قَالَ حَزْنٌ . قَالَ " أَنْتَ سَهْلٌ " . قَالَ لاَ السَّهْلُ يُوطَأُ وَيُمْتَهَنُ . قَالَ سَعِيدٌ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ سَيُصِيبُنَا بَعْدَهُ حُزُونَةٌ . قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَغَيَّرَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم اسْمَ الْعَاصِ وَعَزِيزٍ وَعَتَلَةَ وَشَيْطَانٍ وَالْحَكَمِ وَغُرَابٍ وَحُبَابٍ وَشِهَابٍ فَسَمَّاهُ هِشَامًا وَسَمَّى حَرْبًا سَلْمًا وَسَمَّى الْمُضْطَجِعَ الْمُنْبَعِثَ وَأَرْضًا تُسَمَّى عَفِرَةَ سَمَّاهَا خَضِرَةَ وَشِعْبَ الضَّلاَلَةِ سَمَّاهُ شِعْبَ الْهُدَى وَبَنُو الزِّنْيَةِ سَمَّاهُمْ بَنِي الرِّشْدَةِ وَسَمَّى بَنِي مُغْوِيَةَ بَنِي رِشْدَةَ . قَالَ أَبُو دَاوُدَ تَرَكْتُ أَسَانِيدَهَا لِلاِخْتِصَارِ .
صحيح (الألباني) حكم :
Ebu Daudi ka ne Kitabul Edeb nje nenkapitull nderrimi e emrave me kuptim te keq.
Saturday, 17 October 2015
Lehtesimi vjen perpara veshtiresi ne fe
Ezrak Ibn Kajsi the:"Ne ishim ne qytetin Ehuez buze nje lumi qe ishte thare, Ebu Berzah el Eslemi radiallahu anhu َّerdhi duke kaleruar, nisi te falet dhe e la kalin e tij te lire. Kali iku, keshtu Ebu Berzah e nderpreu namazin dhe e gjemoi kalin derisa e kapi, pastaj e fali namazin. Mes nesh ishte nje njeri qe kishte mendim tjeter e tha:"Pa shikojeni kete sheikh e nderpreu namazin e tij per shkak te kalit." Duke degjuar kete Ebu Berzah tha:"Nuk me ka kritikuar dikush qe kurse jam ndare nga I Derguari i Allahut salallahu alejhi ue sel-lem. Shtepia ime eshte shume larg nga ketu e nese e kisha vazhduar namazin e ta kisha lene kalin atehere nuk mund te arrija ne shtepine time deri naten vone. Pastaj Ebu Berzah permendi se kishte qene ne pranine e te Derguarit te Allahut salallahu alejhi ue sel-lem dhe kishte pare lehtesimin nga ana e tij." Sahih el Bukhari 6127
ثَنَا أَبُو النُّعْمَانِ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ، عَنِ الأَزْرَقِ بْنِ قَيْسٍ، قَالَ كُنَّا عَلَى شَاطِئِ نَهْرٍ بِالأَهْوَازِ قَدْ نَضَبَ عَنْهُ الْمَاءُ، فَجَاءَ أَبُو بَرْزَةَ الأَسْلَمِيُّ عَلَى فَرَسٍ، فَصَلَّى وَخَلَّى فَرَسَهُ، فَانْطَلَقَتِ الْفَرَسُ، فَتَرَكَ صَلاَتَهُ وَتَبِعَهَا حَتَّى أَدْرَكَهَا، فَأَخَذَهَا ثُمَّ جَاءَ فَقَضَى صَلاَتَهُ، وَفِينَا رَجُلٌ لَهُ رَأْىٌ، فَأَقْبَلَ يَقُولُ انْظُرُوا إِلَى هَذَا الشَّيْخِ تَرَكَ صَلاَتَهُ مِنْ أَجْلِ فَرَسٍ. فَأَقْبَلَ فَقَالَ مَا عَنَّفَنِي أَحَدٌ مُنْذُ فَارَقْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالَ إِنَّ مَنْزِلِي مُتَرَاخٍ فَلَوْ صَلَّيْتُ وَتَرَكْتُ لَمْ آتِ أَهْلِي إِلَى اللَّيْلِ. وَذَكَرَ أَنَّهُ صَحِبَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَرَأَى مِنْ تَيْسِيرِهِ.
ثَنَا أَبُو النُّعْمَانِ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ، عَنِ الأَزْرَقِ بْنِ قَيْسٍ، قَالَ كُنَّا عَلَى شَاطِئِ نَهْرٍ بِالأَهْوَازِ قَدْ نَضَبَ عَنْهُ الْمَاءُ، فَجَاءَ أَبُو بَرْزَةَ الأَسْلَمِيُّ عَلَى فَرَسٍ، فَصَلَّى وَخَلَّى فَرَسَهُ، فَانْطَلَقَتِ الْفَرَسُ، فَتَرَكَ صَلاَتَهُ وَتَبِعَهَا حَتَّى أَدْرَكَهَا، فَأَخَذَهَا ثُمَّ جَاءَ فَقَضَى صَلاَتَهُ، وَفِينَا رَجُلٌ لَهُ رَأْىٌ، فَأَقْبَلَ يَقُولُ انْظُرُوا إِلَى هَذَا الشَّيْخِ تَرَكَ صَلاَتَهُ مِنْ أَجْلِ فَرَسٍ. فَأَقْبَلَ فَقَالَ مَا عَنَّفَنِي أَحَدٌ مُنْذُ فَارَقْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالَ إِنَّ مَنْزِلِي مُتَرَاخٍ فَلَوْ صَلَّيْتُ وَتَرَكْتُ لَمْ آتِ أَهْلِي إِلَى اللَّيْلِ. وَذَكَرَ أَنَّهُ صَحِبَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَرَأَى مِنْ تَيْسِيرِهِ.
Ky ishte morali i sahabeve lehtesimi dhe mesimi i njerezve edhe nese ata i akuzonin padrejtesisht. Duke ecur me keshillen e Profetit:
Aishah radiallahu anhu tha se kur Profetit salallahu alejhi ue sel-lem i jepeshin dy zgjedhje zgjidhte me te lehten persa kohe qw nuk kishte gjynah ne te, e nese kishte gjynah ishte person me i larget prej asaj zgjedhjeje..."Mutefekun alejhi Rijadu Salihin 64
ائشة رضي الله عنها قالت: ما خير رسول الله صلى الله عليه وسلم بين أمرين قط إلا أخذ أيسرهما، ما لم يكن إثماً، فإن كان إثماً، كان أبعد الناس منه، وما انتقم رسول الله صلى الله عليه وسلم لنفسه في شئ قط، إلا أن تنتهك حرمة الله، فينتقم لله تعالى. ((متفق عليه))
Ibn Abbasi radiallahu anhu tha: "I Derguari i Allahut salallahu alejhi ue sel-lem tha:" Mesojini(njerezit) dhe lehtesojuani, (e perseriti kete) tre here. E nese je i zemeruar atehere hesht (e perseriti kete 2 here)." Sahih Edebul Mufred nr 1320 me verifikim te Albanit.
حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ زِيَادٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا لَيْثٌ قَالَ: حَدَّثَنِي طَاوُسٌ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: عَلِّمُوا وَيَسِّرُوا، عَلِّمُوا وَيَسِّرُوا، ثَلاَثَ مَرَّاتٍ، وَإِذَا غَضِبْتَ فَاسْكُتْ، مَرَّتَيْنِ.
صـحـيـح (الألباني)
Nje mendim rreth person it qe e kritikoi Ebu Berzah n eshte se ai ishte nga khauarixhet.
Ruaju nga pasuria harram
Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Cdo trup qe eshte ushqyer prej el suht pasurise qe eshte fituar harram zjarri eshte vendi me i pershtatshem per te." Sahih e transmeton Taberani shiko Sahih el Xhami' te Albanit 4519
فقال النبي صلى الله عليه وسلم : (كُلُّ جَسَدٍ نَبَتَ مِنْ سُحْتٍ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ) رواه الطبراني ، وصححه الشيخ الألباني في " صحيح الجامع " (4519)
فقال النبي صلى الله عليه وسلم : (كُلُّ جَسَدٍ نَبَتَ مِنْ سُحْتٍ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ) رواه الطبراني ، وصححه الشيخ الألباني في " صحيح الجامع " (4519)
Friday, 16 October 2015
Ruaju nga perllosja e nderit te muslimanit Edebul Mufred nr 240
El Musteurid radiallahu anhu tha se Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Kush ushqehet ne kurriz te vellait te tij musliman ,Allahu do ta ushqeje me te ngjashme prej xhehennemit, kush vishet ne kurriz te vellait te tij musliman, Allahu do ta veshe me te ngjashme prej xhehennemit. Nese dikush e arrin nje pozite te fames- te rijase (syfaqesise) e sum'atin (e degjimit),Allahu do ta veje ate ne nje pozite te dukjes e degjimit ne diten e ringjalljes."Sahih Edebul Mufred nr 240 me verifikim te Albanit.
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَاصِمٍ قَالَ: حَدَّثَنِي حَيْوَةُ، قَالَ: حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ، عَنِ ابْنِ ثَوْبَانَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ مَكْحُولٍ، عَنْ وَقَّاصِ بْنِ رَبِيعَةَ، عَنِ الْمُسْتَوْرِدِ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: مَنْ أَكَلَ بِمُسْلِمٍ أُكْلَةً، فَإِنَّ اللَّهَ يُطْعِمُهُ مِثْلَهَا مِنْ جَهَنَّمَ، وَمَنْ كُسِيَ بِرَجُلٍ مُسْلِمٍ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يَكْسُوهُ مِنْ جَهَنَّمَ، وَمَنْ قَامَ بِرَجُلٍ مَقَامَ رِيَاءٍ وَسُمْعَةٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَقُومُ بِهِ مَقَامَ رِيَاءٍ وَسُمْعَةٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
صـحـيـح (الألباني) ح
Prandaj kij kujdes o musliman mos te ushqehesh e vishesh ne kurriz te nderit te muslimanit. E me me rendesi mos u bej famoz duke u munduar te ulesh e te njollosesh nderin e dijetareve te sunnetit e pasueseve te sunnetit se ne diten e gjykimit cdo gje do te dale ne shesh e nuk mund ti fshihet Allahut as gjeja me e vogel.
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَاصِمٍ قَالَ: حَدَّثَنِي حَيْوَةُ، قَالَ: حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ، عَنِ ابْنِ ثَوْبَانَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ مَكْحُولٍ، عَنْ وَقَّاصِ بْنِ رَبِيعَةَ، عَنِ الْمُسْتَوْرِدِ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: مَنْ أَكَلَ بِمُسْلِمٍ أُكْلَةً، فَإِنَّ اللَّهَ يُطْعِمُهُ مِثْلَهَا مِنْ جَهَنَّمَ، وَمَنْ كُسِيَ بِرَجُلٍ مُسْلِمٍ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يَكْسُوهُ مِنْ جَهَنَّمَ، وَمَنْ قَامَ بِرَجُلٍ مَقَامَ رِيَاءٍ وَسُمْعَةٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَقُومُ بِهِ مَقَامَ رِيَاءٍ وَسُمْعَةٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
صـحـيـح (الألباني) ح
Prandaj kij kujdes o musliman mos te ushqehesh e vishesh ne kurriz te nderit te muslimanit. E me me rendesi mos u bej famoz duke u munduar te ulesh e te njollosesh nderin e dijetareve te sunnetit e pasueseve te sunnetit se ne diten e gjykimit cdo gje do te dale ne shesh e nuk mund ti fshihet Allahut as gjeja me e vogel.
Sunday, 11 October 2015
Edebul Mufred nr 1318
Ibn Umeri radiallahu anhu tha: "Nuk ka asnje gje qe kaperdihet(permbahet)me me shume shperblim tek Allahu sesa nje zemerim te cilin robi e permban duke kerkuar me kete Fytyren e Allahut." Sahih ne formen merfu te ngritur si fjale e Profetit, gjithashtu meukufen transmetuesit jane thikah. Edebul Mufred nr 1318 me verifikim te Albanit.
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو شِهَابٍ عَبْدُ رَبِّهِ، عَنْ يُونُسَ، عَنِ الْحَسَنِ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ: مَا مِنْ جَرْعَةٍ أَعْظَمَ عِنْدَ اللهِ أَجْرًا مِنْ جَرْعَةِ غَيْظٍ كَظَمَهَا عَبْدٌ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللهِ.
موقوف ، رجاله ثقات ، وقد صح مرفوعا (الألباني) حكم
Besimi i Ehli Sunnetit eshte se besimtaret do ta shohin Allahun ne diten e kijametit dhe ne xhennet.
وُجُوهٌ۬ يَوۡمَٮِٕذٍ۬ نَّاضِرَةٌ (٢٢) إِلَىٰ رَبِّہَا نَاظِرَةٌ۬ (٢٣)
"Ate dite do te kete fytyra qe shkelqejne, duke pare Zotin e tyre." Kijameh 22,23.
Imam Muslimi ne Sahihun e tij ne librin e Imanit-Besimit e ka kapitullin"Deshmija se besimtaret do ta shohin Zotin e tyre ne boten tjeter"
Abdullah Ibn Kajsi radiallahu anhu tha se Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Do te jene dy xhennete me enet e tyre prej argjendi e dy xhennete e enet e tyre prej floriri. E asgje nuk I pengon besimtaret qe ta shohin Zotin e tyre vetem se mbulesa e madheshtise para Fytyres se Tij ne xhennetin e Adnit." Sahih Muslim 180
حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِيٍّ الْجَهْضَمِيُّ، وَأَبُو غَسَّانَ الْمِسْمَعِيُّ وَإِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ جَمِيعًا عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ عَبْدِ الصَّمَدِ، - وَاللَّفْظُ لأَبِي غَسَّانَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ الصَّمَدِ، - حَدَّثَنَا أَبُو عِمْرَانَ الْجَوْنِيُّ، عَنْ أَبِي بَكْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَيْسٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ " جَنَّتَانِ مِنْ فِضَّةٍ آنِيَتُهُمَا وَمَا فِيهِمَا وَجَنَّتَانِ مِنْ ذَهَبٍ آنِيَتُهُمَا وَمَا فِيهِمَا وَمَا بَيْنَ الْقَوْمِ وَبَيْنَ أَنْ يَنْظُرُوا إِلَى رَبِّهِمْ إِلاَّ رِدَاءُ الْكِبْرِيَاءِ عَلَى وَجْهِهِ فِي جَنَّةِ عَدْنٍ " .
Suhejbi radiallahu anhu tha se Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha rreth thenies se Allahut" Per ata qe bene miresi -ahsenu eshte me i miri -el husna (shperblim) e akoma me shume".Kur banoret e xhennetit do te hyjne ne xhennet nje thirres do te therrasi:"Me te vertete e keni nje premtim nga Allahu."Ata do te thone:"A nuk na ndricoi fytyrat, na ruajti nga zjarri e na pranoi ne xhennet. "Thone:"Po, me te vertete." Atehere do te ngrihet Mbulesa e Tij, e nuk do te kete asgje qe ata do te duan me shume sesa te shohin Ate." Sahih transmeton Tirmidhiu ne Sunenin 2552.
"
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِيٍّ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ ثَابِتٍ الْبُنَانِيِّ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى، عَنْ صُهَيْبٍ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي قَوْلِه: (لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ ) قَالَ " إِذَا دَخَلَ أَهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ نَادَى مُنَادٍ إِنَّ لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ مَوْعِدًا . قَالُوا أَلَمْ يُبَيِّضْ وُجُوهَنَا وَيُنَجِّنَا مِنَ النَّارِ وَيُدْخِلْنَا الْجَنَّةَ قَالُوا بَلَى . قَالَ فَيُكْشَفُ الْحِجَابُ قَالَ فَوَاللَّهِ مَا أَعْطَاهُمْ شَيْئًا أَحَبَّ إِلَيْهِمْ مِنَ النَّظَرِ إِلَيْهِ " . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ إِنَّمَا أَسْنَدَهُ حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ وَرَفَعَهُ . وَرَوَى سُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ وَحَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ هَذَا الْحَدِيثَ عَنْ ثَابِتٍ الْبُنَانِيِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى قَوْلَهُ .
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو شِهَابٍ عَبْدُ رَبِّهِ، عَنْ يُونُسَ، عَنِ الْحَسَنِ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ: مَا مِنْ جَرْعَةٍ أَعْظَمَ عِنْدَ اللهِ أَجْرًا مِنْ جَرْعَةِ غَيْظٍ كَظَمَهَا عَبْدٌ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللهِ.
موقوف ، رجاله ثقات ، وقد صح مرفوعا (الألباني) حكم
Besimi i Ehli Sunnetit eshte se besimtaret do ta shohin Allahun ne diten e kijametit dhe ne xhennet.
وُجُوهٌ۬ يَوۡمَٮِٕذٍ۬ نَّاضِرَةٌ (٢٢) إِلَىٰ رَبِّہَا نَاظِرَةٌ۬ (٢٣)
"Ate dite do te kete fytyra qe shkelqejne, duke pare Zotin e tyre." Kijameh 22,23.
Imam Muslimi ne Sahihun e tij ne librin e Imanit-Besimit e ka kapitullin"Deshmija se besimtaret do ta shohin Zotin e tyre ne boten tjeter"
Abdullah Ibn Kajsi radiallahu anhu tha se Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Do te jene dy xhennete me enet e tyre prej argjendi e dy xhennete e enet e tyre prej floriri. E asgje nuk I pengon besimtaret qe ta shohin Zotin e tyre vetem se mbulesa e madheshtise para Fytyres se Tij ne xhennetin e Adnit." Sahih Muslim 180
Suhejbi radiallahu anhu tha se Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha rreth thenies se Allahut" Per ata qe bene miresi -ahsenu eshte me i miri -el husna (shperblim) e akoma me shume".Kur banoret e xhennetit do te hyjne ne xhennet nje thirres do te therrasi:"Me te vertete e keni nje premtim nga Allahu."Ata do te thone:"A nuk na ndricoi fytyrat, na ruajti nga zjarri e na pranoi ne xhennet. "Thone:"Po, me te vertete." Atehere do te ngrihet Mbulesa e Tij, e nuk do te kete asgje qe ata do te duan me shume sesa te shohin Ate." Sahih transmeton Tirmidhiu ne Sunenin 2552.
"
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِيٍّ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ ثَابِتٍ الْبُنَانِيِّ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى، عَنْ صُهَيْبٍ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي قَوْلِه: (لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ ) قَالَ " إِذَا دَخَلَ أَهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ نَادَى مُنَادٍ إِنَّ لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ مَوْعِدًا . قَالُوا أَلَمْ يُبَيِّضْ وُجُوهَنَا وَيُنَجِّنَا مِنَ النَّارِ وَيُدْخِلْنَا الْجَنَّةَ قَالُوا بَلَى . قَالَ فَيُكْشَفُ الْحِجَابُ قَالَ فَوَاللَّهِ مَا أَعْطَاهُمْ شَيْئًا أَحَبَّ إِلَيْهِمْ مِنَ النَّظَرِ إِلَيْهِ " . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ إِنَّمَا أَسْنَدَهُ حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ وَرَفَعَهُ . وَرَوَى سُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ وَحَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ هَذَا الْحَدِيثَ عَنْ ثَابِتٍ الْبُنَانِيِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى قَوْلَهُ .
Sunday, 4 October 2015
CILAT LLOJE TE PERGOJIMIT JANE TE LEJUESHME?
TE RUASH GJUHEN
Dije se megjithese pergojimi eshte i ndaluar, ai behet i lejueshem ne disa rrethana te veçanta kur kjo behet per arsye te dobishme. Lejimi per ta bere ate duhet te jete i bazuar ne nje arsye te vlefshme dhe legjitime pa te cilen lejueshmeria (e pergojimit) nuk mund te arrihet. Lejimi (per berjen e pergojimit te lejueshem) mund te jete ndonjera nga gjashte arsyet qe vijojne:
1. Shtypja - Eshte e lejueshme per ate qe eshte shtypur te ankohet rreth gjendjes se tij tek sunduesi ose gjyqtari, ose cilido tjeter qe mban autoritetin ose ka mundesine t'i jape atij drejtesine kunder shtypesit te tij. Ai duhet te thote:"Filan personi me beri padrejtesi" dhe "ai me beri te tillen gje mua", dhe "ai me shtrengoi mua ne kete menyre" dhe keshtu me rradhe.
2. Kerkuarja e ndihmes per ndryshimin e nje te lige dhe ne rikthimin e mekatarit tek ajo qe eshte e drejte. - Dikushi duhet t'i thote individit per te cilin ai mendon se ka aftesine per te ndaluar te keqen:"Filan njeri beri kete, keshtu qe une e parandalova ate nga ajo" ose diçka e ngjashme me kete. Objektivi i tij duhet te jete kerkimi i menyres per t'i dhene fund te keqes perfundimisht. Ne qofte se ai nuk ka per qellim kete, atehere eshte e ndaluar (per te ta permende ate).
3. Kerkimi i nje fetwaje (gjykimi fetar) - Ai duhet ta beje kete duke i thene muftiut (dijetarit qe ka aftesine per te dhene fetwa):"Babai im" ose "Vellai im" ose "Filan personi me beri padrejtesi mua", "A ka ai te drejte te beje keshtu", "Si duhet te veproj per t'i dhene fund kesaj dhe te ruaj te drejten time nderkohe qe po largoj shtypjen nga vetja ime?" e keshtu me radhe. Po ashtu, dikushi mund te thote:"Gruaja ime ma beri keshtu e keshtu", ose "burri im e beri kete e kete", e keshtu me rradhe. Kjo eshte e lejueshme per shkak te domosdoshmerise se saj, megjithate per te qene me shume te kujdesshem, eshte me mire per ndonjerin te thote:"Çka thoni ju per nje njeri, i cili vepron kete e ate gje?" ose "persa i takon nje burri" ose "persa i takon nje gruaje, e cila ka bere kete e ate" (pa thene "e imja") etj.
Duke bere kete, qellimi eshte arritur duke mos pasur nevoje te saktesojme asnjerin. Megjithate, saktesimi i me emer i ndonje individi eshte e lejueshme (ne kete rrethane) bazuar ne hadithin e Hindes (ra) te cilin do ta permendim me vone, ne dashte Allahu, ne te cilin ajo i tha te Derguarit te Allahut (salallahu alejhi ue selem):"Me te vertete Ebu Sufjani (burri i saj) eshte doreshtrenguar". Dhe i Derguari i Allahut (salallahu alejhi ue selem) nuk e ndaloi ate ta thote kete.
4. Paralajmerimi dhe Keshillimi i Muslimaneve kunder se liges - Jane disa perspektiva tek kjo, nga te cilat njera eshte: Deklarimi i ndonjerit i pabesueshem ne fushen e transmetimit te hadithit dhe dhenien e deshmise. Kjo eshte e lejueshme sipas Ixhma’se (renies dakord te dijetareve Islame). Me sakte, kjo behet e obligueshme per shkak te nevojes. Nje tjeter rast eshte kur nje njeri deshiron te hyje ne marredhenie me nje tjeter person ose nepermjet marteses, tregtise, transferimit te pasurise, transferimin e diçkaje tek ai, ose tek ndonje tjeter nga punet e perditshme. Eshte e obligueshme per ju te permendni tek ai njeri çfare ju dini rreth personit me te cilin ai deshiron te kete marredhenie, me qellimin qe ta keshillosh ate.
Ne qofte se objektivi juaj mund te arrihet thjesht duke thene:"Nuk eshte mire per juve te angazhoheni me te ne transaksionet financiare" ose "ne nje marredhenie martesore" ose duke thene:"Ju nuk duhet ta beni kete" ose ndonje gje te ngjashme me kete e pastaj te thoni diçka me shume se kjo, siç eshte permendja e karakteristikave te keqija te tij, kjo nuk eshte e lejueshme. Dhe ne qofte se objektivi nuk nund te arrihet, perveç duke ia shpjeguar saktesisht gjendjen e ketij personi atij, atehere ju mund t’ia permendni atij detalisht. Nje tjeter rast eshte kur ju shikoni ndonjerin duke blere nje produkt nga nje person, i cili eshte i njohur per vjedhje, kurveri, ose pijanec, ose diçka tjeter perveç ketyre. Atehere, juve ju takon qe te informoni bleresin e ketij (produkti) duke ditur se nuk ka dije rreth saj tashme. Dhe ky rast nuk eshte i specifikuar vetem ne kete shembull. Me sakte, kjo zbatohet gjithashtu kur jeni ne dijeni se malli qe po tregtohet eshte me defekt. Atehere, eshte e obligueshme per ju t'ia qartesoni kete çeshtje bleresit, ne qofte se ai nuk di per ate.
Tjeter rast eshte kur shihni nje nxenes duke shkuar tek nje bidatçi ose i devijuar per te kerkuar dituri nga ai, dhe frikesohesh se kjo mund te kete efekt tek nxenesi. Ne kete situate, ju duhet ta keshilloni ate rreth gjendjes se atij bidatçiu, me kushtin qe qellimi juaj te jete vetem per hir te keshillimit. Dhe kjo eshte diçka ne te cilen shume njerez gabojne, se ndoshta personi qe flet mund ta beje kete (keshille) sepse ai ka xhelozi (ndaj personit qe ai po paralajmeron). Ose ndoshta shejtani mund ta mashtroje ate rreth kesaj çeshtjeje, duke shkaktuar qe ai te besoje qe ajo qe po ben eshte keshille dhe shfaqje e dhembshurise, keshtu qe ai beson ne kete.
Rasti i fundit eshte kur nje person ka nje rol udheheqes, i cili nuk i permbush si duhet detyrat ose per shkak se nuk eshte i pershtatshem per te, ose per shkak se eshte mekatar ose neglizhent etj. Keshtu qe ne kete rast, duhet permendur kete atyre qe kane pushtetin e pergjithshem mbi kete person, keshtu qe ai te heqet dhe dikush qe eshte i pershtatshem te mund te vihet ne detyre. Ose ata te cilet kane pergjegjesi mbi te, te dine kete rreth atij, keshtu qe ata te merren vesh me te si duhet dhe te mos mashtrohen nga ai, keshtu qe ata te bejne perpjekjet e duhura per ta inkurajuar ate qe te jete i drejte ose ta zevendesojne ate.
5. Kur ndonjeri haptazi ekspozon aktet e tij te keqija ose bidatin e tij - Nje shembull i kesaj eshte kur ndonjeri haptazi konsumon alkoolin, ose konfiskon ilegalisht parate e njerezve, ngrit taksat padrejtesisht dhe merr pushtet ne menyre te paligjshme. Keshtu eshte e lejueshme per ndonjerin te flase rreth asaj se çfare ka bere ky individ publikisht. Pra, eshte e ndaluar permendja e te metave tjera qe ai ka, perveç nese bien ne njeren nga kategorite, te cilat permendem rreth lejimit te pergojimit.
6. Percaktimi i dikujt - Ne qofte se ndonjeri eshte i njohur tek njerezit nga llagapi i tij si "ai qe ka syte e turbullt", "ai qe çalon", "djali i shurdhet", "djali i verber", "vengerosh", "ai qe ka hunde te rrafshet", dhe te tjera pos ketyre, atehere eshte e lejueshme ta veçosh ate si te tille, me qellim per ta identifikuar ate. Mirepo, eshte e ndaluar te praktikohet kjo tek ai kur qellimi i ndonjerit eshte ta degradoje ate. Ne qofte se ai mund te identifikohet me nje tjeter (me te pershtatshem) lloj emri, atehere kjo eshte me e preferueshme.
Keto jane gjashte rastet ne te cilat dijetaret kane deklaruar se pergojimi eshte i lejuar, ne qofte se ajo eshte bere ne sipas udhezimeve te permendura me lart.
Nga ata qe kane transmetuar te njeten me ate çka ne permendem, eshte Ebu Hamid el-Ghazali ne librin e tij "el-Ihja", po ashtu dhe dijetare te tjere. Provat per lejueshmerine e pergojimit mund te gjenden ne te vertetin dhe te mirenjohurin ahadith. Per me teper, ekziston nje renie dakord midis dijetareve persa i perket lejimit te pergojimit ne keto gjashte raste.
Eshte transmetuar se ne Sahihet e el-Bukhari-ut dhe te Muslimit se A'ishah (ra) ka thene:
حدثتني عائشة؛أن رجلا استأذن على النبي صلى الله عليه وسلم. فقال "ائذنوا له. فلبئس ابن العشيرة، أو بئس رجل العشيرة" فلما دخل عليه ألان له القول. قالت عائشة: فقلت: يا رسول الله! قلت له الذي قلت. ثم ألنت له القول؟ قال "يا عائشة! إن شر الناس منزلة عند الله يوم القيامة، من ودعه، أو تركه الناس اتقاء فحشه".
"Nje njeri i kerkoi leje Profetit (salallahu alejhi ue selem) per te hyre (ne shtepine e tij) keshtu qe ai tha: ‘Lereni ate te hyje, dhe sa vella i lig per te afermit (e tij) ai eshte’". (Sahih - Transmetuar nga el-Bukhari (10/471 nga el-Fet'h) dhe Muslimi (2591).
El-Bukhari e perdor kete hadith si nje prove per lejueshmerine e pergojimit per njerezit e lig dhe me dyshime.
Ibn Mes’ud (ra) transmeton:"I Derguari i Allahut (salallahu alejhi uen selem) ndau nje pjese (nga plaçka e luftes) keshtu qe nje njeri nga Ensaret tha: ‘Betohem ne Allahun se Muhammedi nuk ka per qellim fytyren e Allahut duke bere kete (sh.p. ai nuk ishte i drejte)’. Keshtu une shkova tek i Derguari i Allahut (salallahu alejhi ue selem) dhe e informova ate rreth kesaj. Fytyra e tij ndryshoi (sh.p. u zemerua) dhe tha: ‘Allahu e meshirofte Musain. Ai me te vertete eshte abuzuar me më shume se kjo, por ai ishte saberli (i durueshem)’". (Sahih - Transmetuar nga el-Bukhariu dhe Muslimi dhe eshte kontrolluar me lart)
Ne disa nga transmetimet e ketij hadithi Ibn Mes’ud (ra) tha:"Une thashe: Nuk do t'i tregoj më tjeter hadith atij, pas kesaj".
El-Bukhari e perdor kete hadith si prove qe nje person eshte i lejuar te informoje vellane e tij se çfare eshte thene rreth tij.
A’ ishah (ra) transmeton se i Derguari i Allahut (salallahu alejhi ue selem) ka thene:
وعنها رَضِيَ اللَّهُ عَنْها قالت قال رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم: <ما أظن فلاناً وفلاناً يعرفان من ديننا شيئاً> رَوَاهُ البُخَارِيُّ. قال، قال الليث بن سعد أحد رواة هذا الحديث: هذان الرجلان كانا من المنافقين.
"Une nuk mendoj se filani apo filani di ndonje gje rreth Fese tone". (Sahih Transmetuar nga el-Bukhari (10/485 el-Fet'h).
El-Leith Ibn Sa’ad, nje nga transmetuesit e zinxhirit te hadithit thote:"Ata ishin dy individe nga mesi i hipokriteve (ne ate kohe)".
Zejd Ibn Arkam (ra) transmeton:"Dolem jashte ne nje ekspedite me Profetin (salallahu alejhi ue selem) dhe njerezit vuanin shume (per shkak te mungeses se furnizimit). Keshtu, ‘Abdullah Ibn Ubej (Sh.p. Ai ishte lideri i hipokriteve ne Medine. Me rastin e vdekjes se tij Allahu zbriti ajetet duke komanduar Profetin (salallahu alejhi ue selem) mos t'i fale namazin e xhenazes atij) u tha shokeve te tij: ‘Mos shpenzoni per ata qe jane me te Derguarin e Allahut (salallahu alejhi ue selem) derisa ata ta braktisin ate’. Ai tha: ‘Ne qofte se ne kthehemi ne Medine, sigurisht, me i ndershmi do ta deboje qe andej me te uletin (te Derguarin e Allahut (salallahu alejhi ue selem). Keshtu une shkova te Profeti (salallahu alejhi ue selem) dhe e informova ate rreth kesaj. Ai dergoi dike per te pyetur ‘Abdullah Ibn Ubejd, por ‘Abdullah Ibn Ubej u betua se nuk i kishte thene ato fjale. Keshtu njerezit thane: ‘Zejdi i tha nje genjeshter te Derguarit te Allahut (salallahu alejhi ue selem)". Dhe çka ata thane me shkaktoi vuajtje shume! Me vone Allahu zbriti konfirmimin e pohimit tim ne fjalet e Tij:‘Kur Munafiket (hipokritet) vijne tek ti…". (el-Munafikin, Sahih - Transmetuar nga el-Bukhariu (8/664 dhe 646-648 tek el-Fet'h) dhe Muslimi (2772).
Po ashtu eshte edhe hadithi i Hindes (ra) gruas se Ebu Sufjanit, ne te cilin ajo i tha Profetit (salallahu alejhi ue selem):
عن عائشة. قالت: دخلت هند بنت عتبة، امرأة أبي سفيان، على رسول الله صلى الله عليه وسلم. فقالت: يا رسول الله! إن أبا سفيان رجل شحيح. لا يعطيني من النفقة ما يكفيني ويكفي بني. إلا ما أخذت من ماله بغير علمه. فهل علي في ذلك من جناح؟ فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم (خذي من ماله بالمعروف، ما يكفيك ويكفي بنيك.
"Me te vertete Ebu Sufjani eshte doreshtrenguar". (Sahih - Transmetuar nga el-Bukhari (9/504 tek el-Fet'h) dhe Muslimi (1714).
Dhe gjithashtu ne hadithin e Fatimah Bint Kajs (ra) kur Profeti (salallahu alejhi ue selem) i tha asaj (lidhur me pranimin e propozimeve per martese nga ana e saje, nga dy kerkues):
. فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم: " أما أبو جهم فلا يضع عصاه عن عاتقه. وأما معاوية فصعلوك لا مال له. انكحى أسامة بن زيد" فكرهته. ثم قال: "انكحى أسامة" فنكحته. فجعل الله فيه خيرا، واغتبطت.
"Sa per Mu’ awine, ai eshte krejtesisht i varfer. Dhe sa per Ebu Xhehmin, ai nuk pushon se hequri shkopin nga supi i tij (i rrahe grate e veta)". (Sahih - Transmetuar nga Muslimi (1480).
Dije se megjithese pergojimi eshte i ndaluar, ai behet i lejueshem ne disa rrethana te veçanta kur kjo behet per arsye te dobishme. Lejimi per ta bere ate duhet te jete i bazuar ne nje arsye te vlefshme dhe legjitime pa te cilen lejueshmeria (e pergojimit) nuk mund te arrihet. Lejimi (per berjen e pergojimit te lejueshem) mund te jete ndonjera nga gjashte arsyet qe vijojne:
1. Shtypja - Eshte e lejueshme per ate qe eshte shtypur te ankohet rreth gjendjes se tij tek sunduesi ose gjyqtari, ose cilido tjeter qe mban autoritetin ose ka mundesine t'i jape atij drejtesine kunder shtypesit te tij. Ai duhet te thote:"Filan personi me beri padrejtesi" dhe "ai me beri te tillen gje mua", dhe "ai me shtrengoi mua ne kete menyre" dhe keshtu me rradhe.
2. Kerkuarja e ndihmes per ndryshimin e nje te lige dhe ne rikthimin e mekatarit tek ajo qe eshte e drejte. - Dikushi duhet t'i thote individit per te cilin ai mendon se ka aftesine per te ndaluar te keqen:"Filan njeri beri kete, keshtu qe une e parandalova ate nga ajo" ose diçka e ngjashme me kete. Objektivi i tij duhet te jete kerkimi i menyres per t'i dhene fund te keqes perfundimisht. Ne qofte se ai nuk ka per qellim kete, atehere eshte e ndaluar (per te ta permende ate).
3. Kerkimi i nje fetwaje (gjykimi fetar) - Ai duhet ta beje kete duke i thene muftiut (dijetarit qe ka aftesine per te dhene fetwa):"Babai im" ose "Vellai im" ose "Filan personi me beri padrejtesi mua", "A ka ai te drejte te beje keshtu", "Si duhet te veproj per t'i dhene fund kesaj dhe te ruaj te drejten time nderkohe qe po largoj shtypjen nga vetja ime?" e keshtu me radhe. Po ashtu, dikushi mund te thote:"Gruaja ime ma beri keshtu e keshtu", ose "burri im e beri kete e kete", e keshtu me rradhe. Kjo eshte e lejueshme per shkak te domosdoshmerise se saj, megjithate per te qene me shume te kujdesshem, eshte me mire per ndonjerin te thote:"Çka thoni ju per nje njeri, i cili vepron kete e ate gje?" ose "persa i takon nje burri" ose "persa i takon nje gruaje, e cila ka bere kete e ate" (pa thene "e imja") etj.
Duke bere kete, qellimi eshte arritur duke mos pasur nevoje te saktesojme asnjerin. Megjithate, saktesimi i me emer i ndonje individi eshte e lejueshme (ne kete rrethane) bazuar ne hadithin e Hindes (ra) te cilin do ta permendim me vone, ne dashte Allahu, ne te cilin ajo i tha te Derguarit te Allahut (salallahu alejhi ue selem):"Me te vertete Ebu Sufjani (burri i saj) eshte doreshtrenguar". Dhe i Derguari i Allahut (salallahu alejhi ue selem) nuk e ndaloi ate ta thote kete.
4. Paralajmerimi dhe Keshillimi i Muslimaneve kunder se liges - Jane disa perspektiva tek kjo, nga te cilat njera eshte: Deklarimi i ndonjerit i pabesueshem ne fushen e transmetimit te hadithit dhe dhenien e deshmise. Kjo eshte e lejueshme sipas Ixhma’se (renies dakord te dijetareve Islame). Me sakte, kjo behet e obligueshme per shkak te nevojes. Nje tjeter rast eshte kur nje njeri deshiron te hyje ne marredhenie me nje tjeter person ose nepermjet marteses, tregtise, transferimit te pasurise, transferimin e diçkaje tek ai, ose tek ndonje tjeter nga punet e perditshme. Eshte e obligueshme per ju te permendni tek ai njeri çfare ju dini rreth personit me te cilin ai deshiron te kete marredhenie, me qellimin qe ta keshillosh ate.
Ne qofte se objektivi juaj mund te arrihet thjesht duke thene:"Nuk eshte mire per juve te angazhoheni me te ne transaksionet financiare" ose "ne nje marredhenie martesore" ose duke thene:"Ju nuk duhet ta beni kete" ose ndonje gje te ngjashme me kete e pastaj te thoni diçka me shume se kjo, siç eshte permendja e karakteristikave te keqija te tij, kjo nuk eshte e lejueshme. Dhe ne qofte se objektivi nuk nund te arrihet, perveç duke ia shpjeguar saktesisht gjendjen e ketij personi atij, atehere ju mund t’ia permendni atij detalisht. Nje tjeter rast eshte kur ju shikoni ndonjerin duke blere nje produkt nga nje person, i cili eshte i njohur per vjedhje, kurveri, ose pijanec, ose diçka tjeter perveç ketyre. Atehere, juve ju takon qe te informoni bleresin e ketij (produkti) duke ditur se nuk ka dije rreth saj tashme. Dhe ky rast nuk eshte i specifikuar vetem ne kete shembull. Me sakte, kjo zbatohet gjithashtu kur jeni ne dijeni se malli qe po tregtohet eshte me defekt. Atehere, eshte e obligueshme per ju t'ia qartesoni kete çeshtje bleresit, ne qofte se ai nuk di per ate.
Tjeter rast eshte kur shihni nje nxenes duke shkuar tek nje bidatçi ose i devijuar per te kerkuar dituri nga ai, dhe frikesohesh se kjo mund te kete efekt tek nxenesi. Ne kete situate, ju duhet ta keshilloni ate rreth gjendjes se atij bidatçiu, me kushtin qe qellimi juaj te jete vetem per hir te keshillimit. Dhe kjo eshte diçka ne te cilen shume njerez gabojne, se ndoshta personi qe flet mund ta beje kete (keshille) sepse ai ka xhelozi (ndaj personit qe ai po paralajmeron). Ose ndoshta shejtani mund ta mashtroje ate rreth kesaj çeshtjeje, duke shkaktuar qe ai te besoje qe ajo qe po ben eshte keshille dhe shfaqje e dhembshurise, keshtu qe ai beson ne kete.
Rasti i fundit eshte kur nje person ka nje rol udheheqes, i cili nuk i permbush si duhet detyrat ose per shkak se nuk eshte i pershtatshem per te, ose per shkak se eshte mekatar ose neglizhent etj. Keshtu qe ne kete rast, duhet permendur kete atyre qe kane pushtetin e pergjithshem mbi kete person, keshtu qe ai te heqet dhe dikush qe eshte i pershtatshem te mund te vihet ne detyre. Ose ata te cilet kane pergjegjesi mbi te, te dine kete rreth atij, keshtu qe ata te merren vesh me te si duhet dhe te mos mashtrohen nga ai, keshtu qe ata te bejne perpjekjet e duhura per ta inkurajuar ate qe te jete i drejte ose ta zevendesojne ate.
5. Kur ndonjeri haptazi ekspozon aktet e tij te keqija ose bidatin e tij - Nje shembull i kesaj eshte kur ndonjeri haptazi konsumon alkoolin, ose konfiskon ilegalisht parate e njerezve, ngrit taksat padrejtesisht dhe merr pushtet ne menyre te paligjshme. Keshtu eshte e lejueshme per ndonjerin te flase rreth asaj se çfare ka bere ky individ publikisht. Pra, eshte e ndaluar permendja e te metave tjera qe ai ka, perveç nese bien ne njeren nga kategorite, te cilat permendem rreth lejimit te pergojimit.
6. Percaktimi i dikujt - Ne qofte se ndonjeri eshte i njohur tek njerezit nga llagapi i tij si "ai qe ka syte e turbullt", "ai qe çalon", "djali i shurdhet", "djali i verber", "vengerosh", "ai qe ka hunde te rrafshet", dhe te tjera pos ketyre, atehere eshte e lejueshme ta veçosh ate si te tille, me qellim per ta identifikuar ate. Mirepo, eshte e ndaluar te praktikohet kjo tek ai kur qellimi i ndonjerit eshte ta degradoje ate. Ne qofte se ai mund te identifikohet me nje tjeter (me te pershtatshem) lloj emri, atehere kjo eshte me e preferueshme.
Keto jane gjashte rastet ne te cilat dijetaret kane deklaruar se pergojimi eshte i lejuar, ne qofte se ajo eshte bere ne sipas udhezimeve te permendura me lart.
Nga ata qe kane transmetuar te njeten me ate çka ne permendem, eshte Ebu Hamid el-Ghazali ne librin e tij "el-Ihja", po ashtu dhe dijetare te tjere. Provat per lejueshmerine e pergojimit mund te gjenden ne te vertetin dhe te mirenjohurin ahadith. Per me teper, ekziston nje renie dakord midis dijetareve persa i perket lejimit te pergojimit ne keto gjashte raste.
Eshte transmetuar se ne Sahihet e el-Bukhari-ut dhe te Muslimit se A'ishah (ra) ka thene:
حدثتني عائشة؛أن رجلا استأذن على النبي صلى الله عليه وسلم. فقال "ائذنوا له. فلبئس ابن العشيرة، أو بئس رجل العشيرة" فلما دخل عليه ألان له القول. قالت عائشة: فقلت: يا رسول الله! قلت له الذي قلت. ثم ألنت له القول؟ قال "يا عائشة! إن شر الناس منزلة عند الله يوم القيامة، من ودعه، أو تركه الناس اتقاء فحشه".
"Nje njeri i kerkoi leje Profetit (salallahu alejhi ue selem) per te hyre (ne shtepine e tij) keshtu qe ai tha: ‘Lereni ate te hyje, dhe sa vella i lig per te afermit (e tij) ai eshte’". (Sahih - Transmetuar nga el-Bukhari (10/471 nga el-Fet'h) dhe Muslimi (2591).
El-Bukhari e perdor kete hadith si nje prove per lejueshmerine e pergojimit per njerezit e lig dhe me dyshime.
Ibn Mes’ud (ra) transmeton:"I Derguari i Allahut (salallahu alejhi uen selem) ndau nje pjese (nga plaçka e luftes) keshtu qe nje njeri nga Ensaret tha: ‘Betohem ne Allahun se Muhammedi nuk ka per qellim fytyren e Allahut duke bere kete (sh.p. ai nuk ishte i drejte)’. Keshtu une shkova tek i Derguari i Allahut (salallahu alejhi ue selem) dhe e informova ate rreth kesaj. Fytyra e tij ndryshoi (sh.p. u zemerua) dhe tha: ‘Allahu e meshirofte Musain. Ai me te vertete eshte abuzuar me më shume se kjo, por ai ishte saberli (i durueshem)’". (Sahih - Transmetuar nga el-Bukhariu dhe Muslimi dhe eshte kontrolluar me lart)
Ne disa nga transmetimet e ketij hadithi Ibn Mes’ud (ra) tha:"Une thashe: Nuk do t'i tregoj më tjeter hadith atij, pas kesaj".
El-Bukhari e perdor kete hadith si prove qe nje person eshte i lejuar te informoje vellane e tij se çfare eshte thene rreth tij.
A’ ishah (ra) transmeton se i Derguari i Allahut (salallahu alejhi ue selem) ka thene:
وعنها رَضِيَ اللَّهُ عَنْها قالت قال رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم: <ما أظن فلاناً وفلاناً يعرفان من ديننا شيئاً> رَوَاهُ البُخَارِيُّ. قال، قال الليث بن سعد أحد رواة هذا الحديث: هذان الرجلان كانا من المنافقين.
"Une nuk mendoj se filani apo filani di ndonje gje rreth Fese tone". (Sahih Transmetuar nga el-Bukhari (10/485 el-Fet'h).
El-Leith Ibn Sa’ad, nje nga transmetuesit e zinxhirit te hadithit thote:"Ata ishin dy individe nga mesi i hipokriteve (ne ate kohe)".
Zejd Ibn Arkam (ra) transmeton:"Dolem jashte ne nje ekspedite me Profetin (salallahu alejhi ue selem) dhe njerezit vuanin shume (per shkak te mungeses se furnizimit). Keshtu, ‘Abdullah Ibn Ubej (Sh.p. Ai ishte lideri i hipokriteve ne Medine. Me rastin e vdekjes se tij Allahu zbriti ajetet duke komanduar Profetin (salallahu alejhi ue selem) mos t'i fale namazin e xhenazes atij) u tha shokeve te tij: ‘Mos shpenzoni per ata qe jane me te Derguarin e Allahut (salallahu alejhi ue selem) derisa ata ta braktisin ate’. Ai tha: ‘Ne qofte se ne kthehemi ne Medine, sigurisht, me i ndershmi do ta deboje qe andej me te uletin (te Derguarin e Allahut (salallahu alejhi ue selem). Keshtu une shkova te Profeti (salallahu alejhi ue selem) dhe e informova ate rreth kesaj. Ai dergoi dike per te pyetur ‘Abdullah Ibn Ubejd, por ‘Abdullah Ibn Ubej u betua se nuk i kishte thene ato fjale. Keshtu njerezit thane: ‘Zejdi i tha nje genjeshter te Derguarit te Allahut (salallahu alejhi ue selem)". Dhe çka ata thane me shkaktoi vuajtje shume! Me vone Allahu zbriti konfirmimin e pohimit tim ne fjalet e Tij:‘Kur Munafiket (hipokritet) vijne tek ti…". (el-Munafikin, Sahih - Transmetuar nga el-Bukhariu (8/664 dhe 646-648 tek el-Fet'h) dhe Muslimi (2772).
Po ashtu eshte edhe hadithi i Hindes (ra) gruas se Ebu Sufjanit, ne te cilin ajo i tha Profetit (salallahu alejhi ue selem):
عن عائشة. قالت: دخلت هند بنت عتبة، امرأة أبي سفيان، على رسول الله صلى الله عليه وسلم. فقالت: يا رسول الله! إن أبا سفيان رجل شحيح. لا يعطيني من النفقة ما يكفيني ويكفي بني. إلا ما أخذت من ماله بغير علمه. فهل علي في ذلك من جناح؟ فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم (خذي من ماله بالمعروف، ما يكفيك ويكفي بنيك.
"Me te vertete Ebu Sufjani eshte doreshtrenguar". (Sahih - Transmetuar nga el-Bukhari (9/504 tek el-Fet'h) dhe Muslimi (1714).
Dhe gjithashtu ne hadithin e Fatimah Bint Kajs (ra) kur Profeti (salallahu alejhi ue selem) i tha asaj (lidhur me pranimin e propozimeve per martese nga ana e saje, nga dy kerkues):
. فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم: " أما أبو جهم فلا يضع عصاه عن عاتقه. وأما معاوية فصعلوك لا مال له. انكحى أسامة بن زيد" فكرهته. ثم قال: "انكحى أسامة" فنكحته. فجعل الله فيه خيرا، واغتبطت.
"Sa per Mu’ awine, ai eshte krejtesisht i varfer. Dhe sa per Ebu Xhehmin, ai nuk pushon se hequri shkopin nga supi i tij (i rrahe grate e veta)". (Sahih - Transmetuar nga Muslimi (1480).
Te folurit e shumte gjate khutbes-fjalimit Edebul Mufred nr 876
Enesi radiallahu anhu tha se nje njeri e mbajti nje khutbe-fjalim perpara Umerit radiallahu anhu dhe e foli shume. Umeri radiallahu anhu tha: "Me te vertete te folurit e shumte gjate khutbes-fjalimit eshte prej aftesise te shejtanit." Sahih Edebul Mufred nr 876
حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِي مَرْيَمَ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ:
أَخْبَرَنِي حُمَيْدٌ، أَنَّهُ سَمِعَ أَنَسًا يَقُولُ: خَطَبَ رَجُلٌ عِنْدَ عُمَرَ فَأَكْثَرَ الْكَلاَمَ، فَقَالَ عُمَرُ: إِنَّ كَثْرَةَ الْكَلاَمِ فِي الْخُطَبِ مِنْ شَقَاشِقِ الشَّيْطَانِ.
صـحـيـح (الألباني) حكم
Edebul Mufred nr 483
Xhabir Ibn Abdullah radiallahu anhu tha se Profeti salallahu alejhi ue sel-lem tha: "Frikesojuni el-dhulm padrejtesise se me te vertete padrejtesia eshte erresire ne diten e kijametit. Frikesojuni el-shuh zilise ekstreme per pasuri, se me te vertete zilia ekstreme i ka shkaterruar ata qe ishim para jush, i beri qe te derdhin gjakun e njeri tjetrit dhe te bejne hallall te lejuar gjerat qe ishim harram te ndaluara per ta." Sahih Edebul Mufred nr 483 me verifikim te Albanit.
حَدَّثَنَا بِشْرٌ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ، قَالَ: حَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ قَيْسٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللهِ بْنُ مِقْسَمٍ قَالَ: سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: اتَّقُوا الظُّلْمَ، فَإِنَّ الظُّلْمَ ظُلُمَاتٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَاتَّقُوا الشُّحَّ، فَإِنَّ الشُّحَّ أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ، وَحَمَلَهُمْ عَلَى أَنْ سَفَكُوا دِمَاءَهُمْ، وَاسْتَحَلُّوا مَحَارِمَهُمْ. صـحـيـح (الألباني)ح
حَدَّثَنَا بِشْرٌ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ، قَالَ: حَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ قَيْسٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللهِ بْنُ مِقْسَمٍ قَالَ: سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: اتَّقُوا الظُّلْمَ، فَإِنَّ الظُّلْمَ ظُلُمَاتٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَاتَّقُوا الشُّحَّ، فَإِنَّ الشُّحَّ أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ، وَحَمَلَهُمْ عَلَى أَنْ سَفَكُوا دِمَاءَهُمْ، وَاسْتَحَلُّوا مَحَارِمَهُمْ. صـحـيـح (الألباني)ح
Subscribe to:
Posts (Atom)